ජනපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා යාපනයට ගොස් 13
වන ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ කරන ලද ප්‍රකාශය අලුත් තත්වයක් නොවේ. නිදහස්
දිනයට ප්‍රථම බලය බෙදා අවසන් කරන බවටද ඔහුගේ කලින් ප්‍රකාශයක් විය. දැනට ඔහු ඉදිරියේ
අභියෝගයන් දෙකක් ඇත. පොහොට්ටුවේ බලය ගිලිහෙන්නට නොදී බලයේ සිටිමින් බෙදුම්වාදී න්‍යාය
පත්‍රයේ යම් කිසි කොටසක් බිම් මට්ටමේ සිදු කිරීම සහ පළාත් පාලන මැතිවරණය කල්දමා
ගැනීම මගින් තමන්ට පැමිණෙන අභියෝගය තාවකාලිකව පස්සට දමා ගැනීම මේ කරුණු දෙකයි.පොහොට්ටුවේ
ආයු කාලය අවසන් බව ඔහු දනී.මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ ඇවෑමෙන් තව දුරටත් පොහොට්ටුව විසිරෙන
ආකාරය පිළීබඳ වැටහීමක්ද තිබෙනවා වන්නට පිළිවන. රටේ ප්‍රධානත්වයට නව නායකත්වයක්
නැති පසුබිමක මාර්තු මාසයෙන් පසු ජනපතිවරනයකට යෑම සඳහා සූදානම් වීමක් මෙහිදී දක්නට
ලැබේ. දෙමළ ජාතික සන්ධානය ට සහ ඉන්දියාවට දොල පිදේනි දෙමින් කල්මරමින් සිටින්නේ
බලය තහවුරු කර ගැනීමේ වුවමනාවට බව පැහැදිලිය.ඒ අතර ඉන්දීය විදේශ ඇමති ජය ශංකර්ගේ
පැමිණීමෙන් පසු පළාත් සභාවද පැවැත්වීමට බල කිරීමක් සිදු කර තිබේ.
දහතුන් වන සංශෝධනය යනු ජාතිය ඉදිරියේ
ඇටවූ මර උගුලකි.එවක ඉන්දීය දඩු අඩුවට අසු කර ගත් ජේ.ආර්. ජයවර්ධනයන් ඉන්දු ලංකා
ගිවිසුම අත්සන් තබා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට සංශෝධනයක් ගෙනවුත් පළාත් සභා
පිහිටුවන්නට යෙදුණි.බෙදා වෙන් කර ගැනීමට තැත් දරන උතුර සහ නැගෙනහිර පෙදෙස් වලට
අමතරව තවත් පළාත් හතක ස්වයං පාලනය සදහා නැතිනම් ෆෙඩරල් ක්‍රමය ස්ථාපිත කරලීමට ඇටවූ
මේ උගුල ජේ.ආර්. ජයවර්ධනගේම කපටි උපාය මත අක්‍රීය කර ඇත්තේ ව්‍යවස්ථාවට එක් වගන්තියක්
එකතු කරමිනි.පසුගිය කාලයේ කීප වරක්ම මෙම වගන්තිය ඉවත් කරලීමට බෙදුම්වාදීන්
තැත්කලහ. චන්ද්‍රිකා මැතිණිය මහින්ද රාජපක්ෂ
යන දෙදෙනාම ඊට කැමැත්තක් දැක්වුවද හේතු ගණනාවක් නිසා ඒම අරමුණට ළගා විය
නොහැකි විය.ජේ.ආර්. ජයවර්ධනට පසු බලයට පත් ආර්.ප්‍රේමදාස මහතා 13ටත් එහා ගොසින්
දහසය වන සංශෝධනය සම්මත කර ඇත. එයින් බලාපොරෙත්තු වන ලද්දේ දෙමළ බස උතුර සහ
නැගෙනහිර පෙදෙස් වල පරිපාලන බස කර ගැනීමයි. වෙනම දේශයක් වෙනම භාෂාවක් වෙන් වී යෑමට
අවශ්‍ය සාධකයන්ය. අන්තර් ජාතිකව පිළිගන්නා සාධකයන්ය.මේ වන විට උතුර සහ නැගෙනහිර ප්‍රදේශයන්හි
උසාවි කටයුතු සියල්ල කරනු ලබන්නේ දෙමළ භාෂාවෙනි.මේ නිසා පුරාවිද්‍යා ස්ථානයන්
පිළිබද මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණ වලදී පවත්වන නඩු විභාග වලදී පුරාවිද්‍යා නිළධාරීන්ට
දැඩිදුෂ්කරතා වලට මුහුණ දීමට සිදුව තිබේ.ඉදිරියේදී පළාත් සභා මගින් පුරාවිද්‍යා ප්‍රඥප්තියක්
සම්මත කරගතහොත් උතුරු සහ නැගෙනහිර සියලු බෞද්ධ ස්මාරකයන් අනතුරේ වැටෙනු ඇත.
මේ ප්‍රශ්ණයේ ඊළඟ අදියර නිර්මාණය වනුයේ මධ්‍යම
පළාත අරභයාය. 2012 ජන සංගණනයට අනුව මධ්‍යම පළාත එනම් මහනුවර මාතලේ සහ නුවර එළිය
දිස්ත්‍රික්කයන් හි සමස්ත සිංහල ජනගහනය 2012 ජන සංගණනයට අනුව 4599476 කි. දෙමළ බස
කතා කරන ජනතාව එනම් ඉන්දියානු දෙමළ ලංකා දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනගහනය 2255804 කි. 2023
දී පැවැත්වීමට නියමිත ජන සංගණනයේ දී මේ තත්වයත තවදුරටත් වෙනස් විය හැකිය. මේ සංඛ්‍යා
ලේඛන ගත් විට සිංහලයන් අභිබවා දෙමළ බස කතා කරන ජනයා ගේ වර්ධනයක් නොමැති බව කෙනෙකුට
පෙන්වා දිය හැකිය.
නමුත් යතාර්ථය එය නොවේ. නුවර එළිය දිස්ත්‍රික්කය තුළ ජනගහනය සලකා
බැලීමෙන් සබෑ තත්වය වටහා ගත හැකිය එහි සමස්ත
සිංහල ජනගහනය 282053 කි. දෙමළ බස කතා කරන ජනයා එම දිස්ත්‍රික්කය තුළ 427856 දක්වා
වර්ධනය වී තිබේ.විශේෂයෙන්ම මෙහි දෙමළ ජනගහනය 410204 ක් සිටින අතර ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාශයන් තුළ ද සිංහල
ජනගහනය අභිබවා දෙමළ ජනයාගේ වර්ධනයක් දක්නට හැකිය. මෙය මෙලෙස සිදු වූයේ අවසාන වශයෙන්
1987 දී සම්මත කරන ලද පුරවැසි පනත මගින් ඉන්දියාවට පිටත් කර යැවිය යුතු එතෙක්
ලංකාවේ ඉදිරව සිටි සිටි ඉන්දියානු සම්භවයක් සහිත සියලුම දෙමළ ජනයාට කිසිම කොන්දේසියක් නොමැති පුරවැසි
කම පිරිනැමීමයි.
මෙම පුරවැසි පනත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත්
කළ කල්හි මෙයට සහමුලින්ම විරුද්ධ වූ ප්‍රධාන පුද්ගලයා වූයේ වර්තමාන අග්‍රාමාත්‍ය
දිනේෂ් ගණවර්ධන මහතාය.මේ සම්බන්ධව ඔහු විසින් පාර්ලිමේන්තුව අමතා කරන ලද කතාව
ඇතුලත් කර ජාතියේ උරුමය වැළලයි යනුවෙන් කුඩා පොත් පිංචක් මහජන එක්සත් පෙරමුණ විසින් 1987 දී ප්‍රකාශයට
පත් කර ඇත. එම ප්‍රකාශනයෙන් පැහැදිලි කරනුයේ පුරවැසි පනතේ හත් වන වගන්තියේ භයානක
කමය.විශේෂයෙන්ම 16 වන සංශෝධනය අනුව උතුර සහ නැගෙනහිර පළාත් වල පමණක් නොව නුවර එළිය
දිස්ත්‍රික්කයේ දෙමළ ජනයා වර්ධනයව සිටින ප්‍රාදේශීය
ලේකම් කොට්ඨාශයන් තුළද දෙමළ බස පරිපාලන බස වන අකාරය ඔහු පෙන්වා දී තිබුණි.16 වන
සංශෝධනයේ දී එම තත්වය විග්‍රහ කොට ඇත්තේ මෙසේය.
උප
දිසාපති කොට්ඨාසයක් සංයුක්ති වන යම් ඒකකයක සුළු ජනගහනයට එම ප්‍රදේශයේ සිංහල හෝ
දෙමළ භාෂාමය සුළු ජන කොටස දරන අනුපාතය කෙරෙහි සැලකිල්ල ඇතිව ජනාධිපතිවරයා විසින්
සිංහල සහ දෙමල භාෂා දෙකම හෝ ඒ ප්‍රදේශය පිහිටි පළාතේ පරිපාලන භාෂාව වශයෙන් භාවිතා
කරනු ලැබූ භාෂාව නොවන වෙනත් භාෂාවක් හෝ ඒ ප්‍රදේශය
සඳහා පරිපාලන භාෂාව වශයෙන් භාවිතා කරනු ලැබීමට විධාන කරනු ලැබීමට විධාන කරනු ලැබිය
හැකිය.
දැන්
නුවර ඒළිය දිස්ත්‍රික්කයේ භාෂමය තත්වයේ අනාගත තීරණය වන්නේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ
මෙම 22 වගන්තිය අනුවයි.පසුගිය යහපාලන සමයේ දී අගමැතිව සිටි රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා
නුවර එළි දිස්ත්‍රික්කයට අයත් අඹගමුව ප්‍රාදේශීය සභා බල ප්‍රදේශය කොටස් තුනකට
කැඩීමට තම තනි බලය පාවිච්චි කරන ලද්දේ එවක කඳුකරයට පැමිණි නරේන්ද්‍ර මෝදී ගේ දෙශපාලන මැදිහත් වීම මතය.දැන් මේ වන විට අඹගමුව
නෝර්වුඩ් සහ හැටන් දික්ඔය යනුවෙන් ප්‍රාදේශීය සභා බල ප්‍රදෙශ තුනක් වෙන්ව පවතින
අතර නෝර්වුඩ් සදහා ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාශයක්ද ස්ථාපනය කර තිබේ. නෝර්වුඩ් වල
බහුතර ජනගහනය දෙමළ වන අතර ඉදිරියේ දී 13 සම්පූර්ණ වශයෙන් ක්‍රියාත්මක කළහොත් කඳු
කර දෙමළ රාජ්‍යය සඳහාද පදනම භාෂාමය තත්වයෙන් සහතික කරනු ඇත. 1957 දී බණ්ඩාරනායක
චෙල්වනායගම් ගිවිසුම ඇති කරන කල්හි. ඊට විරුද්ධ වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂය මේ මගින්
බෙදෙන රට යනුවෙන් කුඩා පොත් පිංචක් රට පුරා බෙදා හැරීය.එ පොත් පිංචේ යෝජිත දෙමළ
රාජ්‍යය යනුවෙන් සටහන් කර තිබුණු ප්‍රදේශයන් වශයෙන් උතුර සහ නැගෙනහිර සහ මධ්‍යම
පළාතද දක්වා තිබුණි.ඒ මධ්‍යම පළාතේ ජනගහනය අනාගතයේ දී තව දුරටත් දෙමළ ජනයාගෙන්
සංතෘප්ත වුවහොත් අතැම් විට ඉන්දීය මැදිහත් වීම මත
දෙමළ ජනයා පදිංචි කිරීමෙන් හෝ පළමුව නුවර එළිය දිස්ත්‍රික්කයේ ද දෙවනුව
මහනුවර දිස්ත්‍රික්කයේ ද තෙවනුව මාතලේ දිස්ත්‍රික්කයේ ද ඉන්පසුව සපරගමුව පළාත
පමණක් නොව ඌව පළාත දක්වාමද දෙමළ බස පරිපාලන බස කර ගත් දෙමල රාජ්‍යයක් ස්ථාපිත වීමට
තිබෙන ඉඩ කඩ බොහෝය.
හැට නව ලක්ෂයක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට චන්දය භාවිත කරන ලද්දේ මේ ටික කරගන්නට නොවේ.ඔහු සියලු සිංහලයන් පාවා දී පැන ගියේ රනිල් වික්‍රමසිංහ වැනි බෙදුම්වාදියෙකුට රට පවරා දීමෙන් පසුවයි.රනිල් වික්‍රමසිංහ මේ මෑතකදී උලමා සංවිධානයේ සමුලුවකදී ප්‍රකාශ කරන ලද්දේ නූතනත්වය අනුව අපි බටහිර ශිෂ්ඨාචාරයට නතුවී අවසන් බවයි. ඒ අනුව සිංහල කමද බෞද්ධ කමද අප අත්හැරිය යුතුය.ඒ ඔහු ගේ බටහිර ගැති ආකල්පයන්ය. නමුත් වර්ෂ දෙදහස් පන්සීයක් තිස්සේ පමණක් නොව මෑතකදී පැවති කොටි ත්‍රස්ත සමයේ දී පවා ජීවිත පූජා කරමින් රැකගත් මාතෘ භූමිය මේ මනස්ගාත වලට යට කළ යුතු නොවන බව අප සමස්ත සිංහල ජාතිය වවටහා ගත යුතුය.ඒ නිසා ඉන්දීය මැදිහත් වීමත් බටහිර න්‍යාය පත්‍රයත් අප විසින් පරාජය කිරීම අනිවාර්ය සාධකයක් වනු ඇත.
මතුගම
සෙනෙවිරුවන්
No comments:
Post a Comment