උතුර සහ නැගෙනහිර පෙදෙස්හි දාගැම් බෑඳීම සහ දාගැබ් බිඳීම

 

 

 

                     

            දීර්ඝ කාලීනව පැවති කොටි ත්‍රස්ත යුද්ධය නිමා වීමෙන් පසුව යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය වීමත් සමග ඇති වූ පරිවර්තනය බඩාත්ම  බලපෑම් ඇති කරන ලද්දේ වෙහෙර විහාරස්තාන ගොඩ නැන්වීම සම්බන්ධයෙනි. නිදහස ලැබූ අවදියේ දී නාග ද්පීපය සේරුවිල දහ දීඝවාපිය වැනි අතිශය වැදගත් බෞද්ධ සිද්ධස්ථානයන් නැවත පිළිසකර කරනු ලැබූවේ දකුණේ විසූ සැදැහැවත් බෞද්ධ පින්වතුන් ගේ දායකත්වයෙනි.මේ පරිවර්තනයත් සමග විහාරස්ථානයන් සමග දකුණේ වෙළඳ ව්‍යාපාරයන් පවා උතුරේ විවෘත විය. දකුණේ බේකරි කර්මාන්තය යාපනයට පැමිණියේ මෙලෙසිනි. නමුත් අසූව දශකයේ දී විහිදුවන ලද දෙමළ ඊළාම් ද්‍රවිඪීකරණ සංකල්පය  මත ඇවිලවූ යුද්ධය නිසා 1987 වන විට උතුරේ සිටි සිංහලයන් පළවා හැරීමේ ව්‍යාපාරයක් බවට පත් විය.මෙම යුද්ධය අවසන් වීම මත නැවත පෙර පැවති තත්වයට යා යුතුවව තිබුණි. උතුරු නැගෙනහිර ජීවත් වූ දෙමළ ජනතාව සමග පෙර පැවති සහෝදරාත්මක ජීවන රටාව නැවත ගොඩ නැන්විය යුතු විය.මේ සඳහා උතුරට වැඩම කරලූ ගරුතර මහාසංඝරත්නයෙන් ඉටු වූයේ මහඟු යුතුකම් සමුදායකි. යුධ හමුදාවත් අනෙකුත් ආරක්ෂක අංශත් තමන් ගේ කඳවුරු භූමියෙන් පිට ජීවත් වන ජනතාවට සලකන ලද්දේ බේදයකින් තොරවයි. ඒ නිසා උතුරේ විහාරස්ථාන ගොඩ නැගීම යනු දෙමළ ජනතාවට විරුද්ධ වීමක් ලෙසට ඔවුහු කල්පනා නොකළහ.

          උතුර සහ නැගෙනහිර ප්‍රදේශයන්හි 2009 වර්ෂයෙන් පසු විශේෂයෙන්ම 2012 වර්ෂයේදී පමණ ආරම්භ කරන ලද පුරාවිද්‍යා ගවේෂණ කටයුතු වලදී අනාවරණය වූ පුරාවිද්‍යා ස්ථාන 1700 කට වැඩි තරම්ය. 1981 දී සිරිල්මැතිවි මහතා විසින් පළ කළ යුනෙස්කොවට ඉදිරපත් කරන ලද වාරතාවේ තිබුණේ 276 ක් පමණි. නමුත් ඒ සීමාවට වඩා එහායින් මෙම ස්මාරකයන් විසිරී පවතින බවට තොරතුරු හෙළි විය.මේවායින් සාතිශය බහුතරයක් බෞද්ධ ස්මාරකයන් බවටද හෙළි විය. ඒ තත්වය තුළ අරිසිමලේ සෙම්බු මලේ මාතොට විහාරය කුරුන්දි විහාරය සපුමල්ගස්කඩ කන්කසන්තුරේ තිස්ස විහාරය මුහුදු මහා විහාරය සහ දීඝවාපිය ආදී ඉතා වැදගත් බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන රැසක් පීළිසකර වන්නට විය. දීඝවාපීයට ප්‍රථම වරට හමුදාවේ දායකත්වය ලබා දෙමින් එහි ගර්භය බැඳීමේ කොටස නිමා කරන්නට උත්සුක වී තිබේ.

    දාගැම් බඳින්නෝ දෙවිලොට යති දාගැබ් බිඳින්නෝ අපාය ගාමී වෙති. වෙතරණි නම් නරකයේ උපදිති.මේ පීලිබඳ පොත පතින් පමණක් නොව  අපේ ගම්වල විහාරස්ථානයන් තුළ බිතු සිතුවම් මගින් ද පෙන්නුම් කර තිබේ.විහාරස්ථානයක තිබෙන වැදගත් අංග අතරින් බෝධිය සහ චෛත්‍ය ප්‍රධාන වෙති පිළිම ගෙය හැදුණේ පසු කාලීනවයි.සිරිපතුල් ගල් ආසනඝර ආදී බෞද්ධ වාස්තු විද්‍යාවේ වැදගත් සන්ධිස්ථානයන් පසු කර යන විට මේ විහාර අංග පිළිබඳ වැදගත් කමත් ඒවා වන්දනාමානයෙන් සිදුවන කුසල් පිළිබඳවත් අපට දැනුමක් ලබා දේ.මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේ කලක් බුදු රදුන් නොදුටු බැවින් දඹදිව වඩිනු කැමතිව දේවානම් පියතිස්ස රජුට සැළ කරසිටියහ. මිහිඳු මා හිමියන් මෙයින් අදහස් කරන ලද්දේ සර්වඥ ධාතු නුදුටු හෙයින් බව අවබෝධ කරගත් රජු ධාතු නිධාන කොට ගත් චෛත්‍යක් ගොඩ නන්වා යොදුනෙන් යොදුනටද කුඩා චෛත්‍ය ගණනාවක් ද කරවූ බැව් සඳහන්ය.ධාතු පිහිටුවා දාගැබක් කරවීම බුදු රදුන් ඒ විහාරස්ථානයෙහි වැඩ වාසය කරවා ගැනීමක් ලෙස සලකා තිබේ. චෛත්‍යය වැඳ බෝමලුවට පිවිස බුසු රදුන් හමුවෙහි මෙන් යටහත් පහත් පැවතුම් දක්වා බෝධිය වැඳිය යුතු යයි සූත්‍ර දේශනා වල සඳහන් ය.

 

චෛත්‍යක් වන්දනා කිරීමේ දී අනුගමනය කළ යුතු ක්‍රමයක් වීය. එම වන්දනා ක්‍රමය සකස්ව තිබෙන්නේ බුදුන් වහන්සේට වන්දනා මාන කළක්‍රමය අනුව යයි සිතිය හැකිය.සැරියුත් මහ රහතන් වහන්සේ බුදුන් වහන්සේට කළ අවසන් වැඳුම පිළිබඳව ධර්මග්‍රන්ථයන්හි විස්තර වෙයි. තෙරුන් වහන්සේ තුන් වරක් බුදු රදුන් පැදකුණු කොට සිව් තැනක සිට වැඳ වැටී හිමියනි මම ඔබගේ දැකීම පැතුවෙමි. මාගේ ප්‍රාර්ථනාව සමෘධ වී යැයි කීය.ඔබ වහන්සේ දුටු වෙමි. ඒ මුල් දැකීමයි. මේ අන්තිම දැකීමයි.මෙසේ වදාරා දොහොත් මුදුන් තබා වැඳගෙනම පේන තෙක් දුර මුහුණ බලාගෙනම පසුපසට ගොස් මෙතැන් පටන් චුති ප්‍රතිසන්ධි වශයෙන් නැවත කිසිම තැනක ඉපදීමක් නැතැයි වැඳ වැටුණු බව දක්වා ඇත.

   මේ සම්ප්‍රදාය අනුගමනය කළ සිංහල බෞද්ධයන් ට ඔවදන් දුන් භික්ෂූන් වහන්සේලා මෙසේ කීහ. මහා සෑයක් නම් තෙවරක් පැදකුණු කොට සතර තැනක පසඟ පිහිටුවා වැඳිය යුතුය. කුඩා සෑයක් නම් එසේම ප්‍රදක්ෂිණා කොට අට තැනක සිට පසඟ පිහිටුවා වැඳිය යුතුය. දුටු ගැමුණු මහ රජතුමා විසින් කරවන ලද රුවන්වැලි මහා චේතිය  මහා චෛත්‍යය නමින් හැඳින්වේ. අන්‍ය චෛත්‍ය වලට වඩා පූජනීය වස්තු නිදන් කොට ඇති හෙයින් අසදෘස මහා සෑය නමින්ද ප්‍රකට ය.මෑත කාලයේ දී අසදෘෂ සෑයක් බැඳ වී නම් ඒ කූරගල අසදෘෂ ශාක්‍ය සිංහ චෛත්‍ය රාජයාණන් වවහන්සේය.චෛත්‍ය විකාශනයේ දී නොයෙක්  අංග එකුතු වී තිබේ. බුබ්බුලාකාර ධාන්‍යාකාර පද්මාකාර ඝණ්ඨාකාර ඝඨාකාර ආදී වශයෙන් හැඩයන් කීපයකි.මල් පිදීමේ තැන් වශයෙන් පුප්ඵදාන නැතිනම් මල් පියවසා යනුවෙන් වේදිකාවකි.මෑතකදී සංරක්ෂණය කරන ලද කුරුන්දි විහාර පද්මාකාර ස්ථූපයේ තුන් මහල් පේසාවක් ඇත.පොළොන්නරු යුගයේ දී තවත් අතකින් චෛත්‍ය නිර්මාණයන් විකාශනය විය. රන්කොත් වෙහෙර සහ කිරිවෙහෙරේ පාදයන් වටා බුදු පිළිම සහිත කුඩා පිළිම ගෙවල් අටක් පිහිටා තිබේ. අනුරාදඵුර මුල් යුගයේ එසේ නැත.

   චෝල අක්‍රමණයන් නිසාද කාලිංග මාග ආක්‍රමණ නිසාවෙන්ද නටුබන්ව ගිය චෛත්‍ය නැවත ගොඩනැන්වීම ආරම්භ කරන ලද්දේ විසිවන සියවස්හි මුල් භාගයේ සිටය. සැදැහැවතුන්ගේ ධන පරිත්‍යාගයෙන් කරන මේ කටයුතු  බුදු රදුන් වෙනුවෙන්මය යන පැරණි මග සිංහල බෞද්ධයන් අතින් අනුගමනය විය. රුවන් මැලි සෑය කතරගම කිරි වෙහෙර  ආදිය නැවත එලෙස පිලිසකර කර සුදෝ සුදුවන්ව බබළන ස්වරූපයෙන් කොත් පැළන්දුවද පුරාවිද්‍යාවට පවරා ගැනීමෙන් පසු ජේතවනයත් අභය ගිරියත් පමණක් නොව පොළොන්නරු රන්කොත් වෙහෙර කිරි වෙහෙර ආදියද කපලාරු කිරීමටද නොහැකි විය.ජේතවනාරාම පුවරුලිපියෙහිදී සතරවන මිහිඳු රජු පවසා ඇත්තේ නවකම් කිරීමටය.නොබෝසත්හු නොරජ් වම් යැයි එතුමා පවසා ඇත්තේ මෙවැනි පුණ්‍යකර්මයන් නොකර රජකම් කළත් පළක් නැතැයි හඟවන්නටයි.ඉතින් ජේතවනයත් අභය ගිරියත් සුණු පිරියම් කොට කොත් පැළැන්දූ දිනයට රටම එකසේසත් වනවා නිසැකය.

     වර්තමානයේ දී විශේෂයෙන්ම උතුරු නැගෙනහිර චෛත්‍යක් තහවුරු කරවන්නටද බාධක පවතී නීතිමය බාධා පවතී.කිලිනොච්චියේ උරතිපුරම් දාගැබත් කන්නියා උණු වතුර ළිං ළඟ තිබෙන දාගැබත් තහවුරු කරවීමට ගිය නිළධාරින්ට බැණ තර්ජනය කොට ආපසු එවූහ. නඩු දැමූහ.මේ දාගැබ් හි පේසාව ළඟින්ම ගිහියන්ගේ ටොයිලට් වලවල් හෑරීමටද නිවෙස් සෑදීමටද උත්සුක වී සිටිති. සමලන්කුලම දාගැබ සහ  යාපනයේ වෙහෙර පිටිය දාගැබ් උදාහරණ වෙති.මේ ඉඩම් මැන වෙන් කිරීමට ආරක්ෂා කිරීමට ඇමතිවරුන් පමණක් නොව ජනපතිවරුන්ද අගමැති වරුන්ද තහංචි පණති. යහපාලන සමයේ දී ඒවැනි තහංචියක් පැණවූ පුද්ගලයා අද ජනපති වී සිටී.මේ තත්වය නිසා දාගැබ් හැදීමේ සීඝ්‍රතාවයට වඩා දාගැබ් කැඩීමේ ඩෝසර කිරීමේ ක්‍රියාවලිය යස රඟට සිදු වේ.මඩකලපුවේ හිරිකෝවිල් දාගැබ දෙපළු කරලූයේ ඉඩම් තණ්හාවටයි.ප්‍රථමයෙන් පැහැදිලි කළ ලෙස දාගැබ් සෑදීමෙන් දෙව්ලොව වෙතද දාගැබ් බිඳිමෙන් නරකයෙහිද උප්පත්තිය ලැබීමට හේතු වෙයි.මේ ගැන නිමි ජාතක කතා වස්තුවෙහි හොඳින් පැහැදිලි කර දී තිබේ.ඉතින් අද උතුරෙහි සෑදෙන දාගැබ් දෙස බලමින් අප සාධු කාර නොදෙන්නේ මන්ද.

මතුගම සෙනෙවිරුවන්

 

     

සිංහලයන්ගේ කාඩ් කුඩු කිරීම සහ දෙමළුන් ගේ කාඩ් පොලිෂ් කිරීම

 

 

 

                      

              වැවිලි ආර්ථිකය ලංකාවෙ ගොඩ නගන්නට ඉංග්‍රීසීන්ට විශාල ප්‍රතිසංස්කරණ රැසක් කරන්නට සිද්ධ වූඅකාරය අපට ඉතිහාසයෙන් දැන ගත හැකියි. මුඩු බිම් පනත එහි එක් පියවරක් විය.මෙරට සිංහල ජනතාව සතුව තිබූ පාරම්පරික වගා බිම් සහ මූකළාන් රාජ සන්තක කොට ඒවායේ කෝපි තේ සහ රබර් වැවීම ආරම්භ වූයේ දහනව වන සිය වසේ මැද භාගයේ දීය .රාජකාරිය තහනම් කිරීම මගින් සිංහල පරිපාලන ක්‍රමය අවලංගු කොට නව ශ්‍රම බලකායක්  ආදේශ කිරීම ඉංග්‍රීසීන්ගේ උත්සාහය විය. සිංහල ජනතාව කම්මැලි පිරිසක් බවද ඔවුන් වැඩ නොකරන නිසා දෙමළ කම්කරුවන් ඉන්දියාවේ සිට ලංකාවට ගෙනා බව කීම පට්ටපල් බොරුවකි.ඉංග්‍රීන්ට අවශ්‍ය වූයේ සිංහලයන්ගේ බල පරාක්‍රමය හීන දීන කොට ආර්ථිකය නට්ටන් කර විදේශික ශ්‍රම පිරිසක් සමගින් රට ඉදිරියට ගෙන යෑමයි.වෙල්ලස්ස අරගලයේ අමිහිරි පාඩම් සහ මාතලේ නිදහස් සටනේ අමිහිරි පාඩම් නිසා ඉංග්‍රීසීන් මදක්වත් පසුබට වූයේ නැත.නව ආඥා පනත් සම්මත කරමින් සිංහල ජනතාව අඩපණ කිරීම දිගින් දිගටම සිදු වුණ හැටි පෙන්වා දීමට හැකිය.

          මහ මූකළාන් හෙළි පෙහෙළි කොට වතු වැවිල්ලට බිම් සකස් කිරීම යනු රටේ හදවත බඳු උඩරට කඳුකරය විනාශ කිරීමකි.අඛණ්ඩව ගලා ගිය ස්වභාවික දිය උල්පත් මේ විනාශය නිසා මළ දොළවල් බවට පත් වීමට වැඩි කලක් ගත වූයේ නැත. තේ වතු වවල අදටත් දක්නට තිබෙන කලෑ කට්ටි ඔවුන් ඉතිරි කලේ මේ දිය උල්පත් හිඳෙන්නට පටන් ගැනීම නසයි.ඒ වගේ ම දොළක රක්ෂිතය දම්වැලක ප්‍රමාණයකට ඉතිරි කර ඇත .එහෙත් සුද්දන්ගෙන් කලු සුද්දන් රට භාර ගැනීමත් සමග මේ කැලෑ කුට්ටිත් එළි කරමින් වතු වගාව පුළුල් කළ අතර කටු පොල් වගාව නිසා අද වතු වැව්ල්ලේ බොහෝ ඉඩම් නිසරු බිම් බවට පත්වී ඇත.නදිහස ලැබී වසර හැත්තෑ පහක් ගත වීද කඳුකරයේ සිට ගලා බසින මේ දෙළවල් වල රක්ෂිත වෙන්කොට වන වගාව පුළුල් කිරීමට අපට නොහැකිව තිබෙන්නේ මන්ද.

      වතු වැවිල්ලට දෙමළ පිරිස් ලංකාවට ගෙන පැමිණියේ තලේ මන්නාරම් තොටින්.ඉන්පසු මැදවච්චිය හරහා උඩරට කඳු කරයටත් පසු කාලයක රත්නපුරයට සහ දුම්රියෙන් කලුතරටත් ගෙන පැමිණි බව සංඛ්‍යා ලේඛන අනුව පෙනේ.1917 -18 කාලේ මෙරටට පැමිණෙන දෙමළ කම්කරුවන් ස්පාඤ්ඤ උණට ගොදුරු වී මිය යන්නට වූ අතර ඔවුන් මගින් සිංහල ගම් වලටත් රෝගය බෝ වූ හැටිත් පැරණි පරිපාලන වාර්තා වල දක්නට ඇත. දෙමළ කම්කරුවන් ගෙන පැමිණියේ දකුණු ඉන්දියාවේ විවිධ දිස්ත්‍රික්ක වලින් ලංකාවට රැගෙන ආ පසු කංගානි කෙනෙක් යටතට පත් කරන අතර එක් එක වතු වල ලියාපදිංචි කර තිබේ.දෙමල කම්කරුවාට අදාල විස්තරය තිබෙන්නේ පත්තු සීට්ටුව නම් කඩදහියකයි.මේ කඩදහියේ කම්කරුවා පැමිණි රට දිස්ත්‍රික්කය ජන වර්ගය සහ කුලය ආදී වශයෙන් සියල්ල දක්නට ඇත.දෙමළ කම්කරුවන් රෝග වලින් මන්ද පෝෂණයෙන් පිරුණු පිරිසකි. තරුණ අය චණ්ඩයි. ඒ නිසා වතු පාලකයන් නිරතුරු ඔවුන් පාලනයටද විවිධ උපක්‍රම යොදනු ලැබූ අකාරය දක්නට හැකියි. තුවක්කු ගත් පිරිස් යෙදවීම එකක්.අනෙක තමයි පත්තුසීට්ටුව අවලංගු කොට පිටමං කරන්නේ යැයි තර්ජනය කිරීම. පත්තුසීට්ටු තාන් කුඩ කරද යනුවෙන් ව්‍යවහාරයට පත්ව තිබෙන්නේ එයයි.ලයිම් කාමර වලට ගාල් කොට වහලුන් මෙන් වැඩ ගත් දෙමළ ජනතාවට පුරවැසි කම් දෙන්නට ගත් උත්සහයන් වාර්තා වන්නේ පණහේ දශකයේ දී පමණ.

 

 

           ලංකාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසු පුරවැසි පනතක් සම්මත වූ අතර නේරු කොතලාවල ගිවිසුම මගින් ඉනිදියාවට වතු කම්කරුවන් ආපසු යෑවිමටද යම් උත්සාහයක් ගැනුණු බව පැහැදිලියි.. ඉන්පසු හැටේ දශකයේ දී දෙමළ වතු කම්කරුන් පිරිසක් ඉන්දියාවට පිටත් කර යැවීමටත් සුලු සංඛ්‍යාවක් ලංකාවේ රඳවා තබා ගැනීමටත් සිරිමා ශාස්ත්‍රී ගිවිසුම ඇති කලා.මෙලෙස පිටත්ව ගිය පිරිස විවිධ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන වල උදව්වවෙන් නැවත ලංකාවට ගෙනවුත් කිලිනොච්චියේ පදිංචි කිරීම සිදු වන්නේ අසූව දශකයේ දී පමණ.ජේ.ආර්.ජයවර්ධන රජය විසින් වතු කම්කරුවවන් බොහෝ දෙනෙකුට දිව්රුම් පෙත්සමක් පමණක් පාවිච්චි කොට පුරවැසි කම දුන්නේ සිංහල ජනතාවගෙන් විමසා නොවෙයි. ඒ නිසා මධ්‍යම කඳු කරයේ මධ්‍යම පළාතේ චන්ද පදනම වෙනස් කොට තිබේ. වර්තමානය වන විට මධ්‍යම කඳු කරය මලය නාඩුවක් බවට පත් කිරීමට කැසකවන දෙමළ දේශපාලඥයන් බිහි ව තිබෙන්නේ වතු කම්කරුවන් ගේ චන්ද වලට ලොභ කළ සිංහල දේහපාලකයන් නිසයි.යහපාලන සමයේ දී 2017 දී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා විසින් තම හිතූමතයට සීමා නිර්ණ කොමිසම් වාර්තාවද නොසලකා හැර අඹගමු ප්‍රාදේශීය සභාව කඩා නෝර්වුඩ් මස්කෙළිය සහ අඹගමුව යන නමින් පළාත් පාලන ආයතන කීපයක් බිහි කොට ඇත්තේ ජාතිවාදී පදනමිනි.ඒදෙමළ දේශපාලඥයන්ගේ  චන්ද පදනම ශක්තිමත් කිරීමටයි. ඒ වගේම උඩරට කඳුකරයේ සිංහල බලය විනාශ කිරීමටයි.

        රනිල් වික්‍රමසිංහ නියෝජනය කරනුයේ බටහිර නව යටක් විජිත පාලනයයි. ඔහු සේවය කරනුයේ ඉංග්‍රීසීන්ට සහ ඇමරිකානුවන්ටයි.දෙමළ වතු කම්කරුවන් ලංකාවට ගෙනවුත් වසර දෙසීයක් පිරීම නිමිත්තෙන් ඔවුන් අගැයීම සඳහා කැබිනට් අනුමැතිය ගත් බවටපුවත් වාර්තාවක් පිටව ඇත.එය සත්‍යයක් නම් රනිල් ගේ නවතම චන්ද තුරුම්පුව එය බවට පත්වෙයි. අනාගතයේ දී ජනපතිවරණයකදී තමන්ගේ ජයග්‍රහණය වෙනුවෙන් හෝ පක්ෂයේ ජයග්‍රහණය වෙනුවෙන් සිංහල ජනතාව ගේ බලය ශූන්‍ය කොට දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනතාවගේ බලය වැඩි කිරීම ඔහුගේ අරමුණ වෙයි.වතුකම්කරුවන් ලංකාවට ආනයනය කළ සමයේ ඉංග්‍රීසීන්ට තිබූ අරමුණ දැන රනිල් වික්‍රමසිංහ තුළ ද ඇත.සිංහල තරුණ තරුණියන්ට රට යෑමට දිරි දෙන්නේ ඔවුන්ට ඇති ආදරයට නොවේ .සිංහලයන්ගේ හිස් වූ රටක දෙමළ ජනතාව රජ කිරීම රනිල් වික්‍රමසිංහගේ බලාපොරොත්තුව බව පැහැදිලිය. පත්තු සීට්ටුව පුරවැසි කම බවටත් පුරවැසි කමෙන් මෙරට ප්‍රධන ජාතිය බවටත් ඉන්පසු ක්‍රිස්තියානියට හරවා ගැනීමත් මේ අරමුණ අතර තිබේ. දැනටමත් විශාල දෙමල කම්කරුවන් පිරිසක් ක්‍රිස්තියානි ආගම වැළඳගෙන සිටිති.වසර දෙසීයක් සපිරීම වෙනුවෙන් රනිල් වික්‍රසිංහ ජනපතිවරයා නැටීමට යන නාඩගම සිංහලයන්ට නොතේරේ නම් මහා අවාසනාවක් බව කිව යුතුයි. මීට පෙර පරංගින් මෙරට පැමිණීම සැමරීමට ගිය රනිල් ගෙන් රටේ ඒකීය බව බලාපොරෙත්තු විය හැකි නොවේ.සිංහලයන්ගේ කාඩ් කුඩු කොට දෙමළ ජනතාවගේ කාඩ් පොලිෂ් කිරීම දක්වා මේ යටත් විජිතකරණය ඉදිරියට පැමිණ තිබේ. මෙය කෙතරම් ඛේදවාචකයක්ද.

මතුගම සෙනෙවිරුවන්