ලංකාවේ ජාතික
වන උයන් අතර මුල් තැනක් හිමිවන විල්පත්තු අභය භූමි සීමාවේ තිබෙන මරිච්චකඩ්ඩු කල්ලාරු
වනන්තරයෙන් අක්කර 1080 ක ප්රමාණයක් හෙළි පෙහෙලි කර නැවත පදිංචි කිරීම් වලට දුන්
පුවත වාර්තාවන්නේ පසුගිය අවුරුද්දේ බොදු බල සේනා ව විසින් කරන ලද හෙළිදරව් මෙහෙයුමක
ප්රතිඵලයක් වශයෙනි. ඒ යුගයේ ආර්ථික සංවර්ධන අමාත්යවරයාව සිටි බැසිල් රාජපක්ෂ
මහතාට මේ චෝදනාව දැඩි ලෙස එල්ල විය. ඔහු එයට පිළිතුරක් දුන්නේ නැත. දැන ගන්නට තිබෙන
පරිදි රජයේ ප්රබල අමාත්යවරයෙකුව සිටි රිෂාඩ් බද්යුදීන්
මහතා උතුරු වසන්තය තේමා කොට ජනාධිපති
කාර්ය සාධක බලකායේ මැදිහත්වීම මත මුස්ලිම් ජනතාව පදිංචි කොට තිබේ.
නැවත පදිංචි කිරීම සඳහා පදනම් විය යුත්තේ
යුද්ධයෙන් අවතැන් වූ ජනතාවයි.වසර තිහක් තිස්සේ ඇති වූ කලබල වලදී සිංහල මුස්ලිම් සහ
දෙමළ යන ජන කොටස් සියල්ල අවතැන් විය.අනාථ කඳවුරු වල කාලයක්ම ගතකරන්නට ඔවුනට සිදු
විය.එහෙත් සිංහල ජනතාව අවතැන් විම ආරම්භ වන්නේ විසිවන සියවසේ අසූව දශකයේ සිට නොවේ.
එය දහ අට වන සියවස තෙක්ම ඇදී යන ප්රශ්ණයකි. ලන්දේසීන් විසින් ඉන්දියාවේ සිට ගෙනා මලබාර්
වහලුන් උතුරේ පදිංචි කිරීමත් සිංහල බෞද්ධයන්ගේ විහාරස්ථාන කඩා රෙපරමාදු දේවස්ථාන
ඉඳි කිරීමත් යන කාරණා නිසා සිංහලයන් ක්රමයෙන් උතුරෙන් අවතැන් වීම පටන් ගත්හ.මන්නාරම්
දිස්ත්රික්කයේ තත්ත්වයද එසේය. එම පෙදෙසේ පවතින පුරා වස්තු දෙස බලන කල්හි අතීතයේ
කෙතරම් විශාල සිංහල ජනගහනයක් වාසය කරන්නට ඇත්දැයි කල්පනා කළ හැකිය. මන්නාරම්
දිස්ත්රික්යේ සිංහල ජනගහනය 1981 දී 8710 ක් වූ බව සටහන්ව ඇත. මුස්ලිම් ජන ප්රමාණය
30079 කි. දෙමළ ජන ප්රමාණය 54106 කි. වසර
තිහක කාලයකදී මේ ජන කොටස් තුනම යම්කිසි වර්ධනයක් දැක්විය යුතුය. එහෙත් කොටි ත්රස්ත
කලබල නිසා විශේෂයෙන්ම සිංහල ජනතාවට උන්හිටි තැන් අහිමි විය.ඔවුන් ගේ ජනගහනය
2001 වර්ෂය වන විට 282 දක්වා පහළ බැස
තිබුණි.එසේ වූවිට අවතැන් වූවන් පදිංචි කිරීමේදී යම්කිසි විධිමත් ක්රමයකට එය කළ
යුතුව තිබුණි. නමුත් සිදු වූයේ දෙමළ ජනතාවට සහ මුස්ලිම් ජනතාවට පමණක් මුල් තැන්
ලැබීමයි. මන්නාරම් දිස්ත්රික්යේ වාසය කළ දෙමළ ක්රිස්තියානි ජන කොටස් වලට එහිදී
විශේෂ අවස්ථාවක් හිමි විය.
පසුගිය රජයේ කර්මාන්ත හා වානිජ කටයුතු
ඇමති රිෂාඩ් බද්යුදීන් මහතා ගේ මැදිහත් වීම මත මුස්ලිම් ජන කොටස් නැවත පදිංචි
කිරීම ආරම්භ කොට ඇත්තේ කටාර් රාජ්යයේ නායක
ශෙයික් අහමඩ් බින් ජාසිම් සහ ශ්රී ලංකා ආර්ථික
සංවර්ධන අමාත්යවරයා අතර ඇතිවූ සම්මුතියකට
අනුවයි. ඒ අනුව කටාර් ජනාධිපති අනුග්රහය
දක්වන බින් ජාසිම් අරමුදලෙන් මෙයට මුදල් ලැබුණි. විල්පත්තු උතුරු සීමාවට වන්නට
පිහිටා තිබෙන මරිච්චකඩ්ඩු කල්ලාරු වනාන්තරයෙන් මේ සඳහා ඉඩම් ලබා දී තිබේ. ජාතික
පාරිසරික පණත අනුව හෙක්ටයාර් 01 කට වැඩි භූමි භාගයක් වනය හෙළි පෙහෙළි කරන කල්හි
පාරිසරික අගැයීම් වාර්තාවක් අවශ්ය වේ.එසේම පුරාවිද්යා හානි අගැයීම් වාර්තාවක් ද
අවශ්ය වේ. මෙහිදී ඒ කිසිවක් සලකා බලා නොමැත. ඒ වෙනුවට කටාර් රජයේ සම්පූර්ණ අනුග්රහය
මත රිෂාඩ් බද්යුදීන් අමත්යවරයා මේ ව්යාපෘතිය මෙහෙයවා ඇත. සාමාන්යයෙන් ඉඩම් බෙදා
දීම පදිංචි කිරීම් මෙහෙය විය යුත්තේ ඉඩම් අමත්යවරයා විසිනි. නමුත් මෙහිදී ආර්ථික
සංවර්ධන අම්යවරයාද වන ජීවී ඇමතිවරයාද සෘජුවම රාජ්ය නිලධාරීන්ට උපදෙස් දුන් බව
වාර්තා වී තිබේ. එසේම පකිස්ථානයේ අවතැන් වූ මුස්ලිම් පිරිස් මෙහි ගෙන්වා පදිංචි
කිරීමද නීති විරෝධී මෙන්ම රජ්ය ආරක්ෂාවට බලවත් තර්ජනයක් බව නොකිවමනාය.
2013 වසරේ දී මන්නාරම
දිස්ත්රික් ලේකම් වරයාට ලිපියක් යවන වන
සංරක්ෂණ ජනරාල් කේ.පී. ආරියදාස මහතා මුස්ලිම් අවතැන් වූවන් ගැන සඳහන්කරයි. කුලන්
කුලම් සම්බදාමුසලිකාඩු පණ්ඩාර වෙල්ලි පුදවේලි මුසලි පුන්නච්චි කුලම් යන තැන් වල සිට අවතැන් වූවන්
සඳහා පුත්තලම සිලාවතුර මාර්ගයේ මරිච්චකඩ්ඩුවේ කි.මී. 23-29 අතර මග දෙපසේ මීටර් 250
ක පළල බිම් තීරුවක් නිදහස් කළ යුතු බව එහිදී සඳහන් කර ඇත.එසේම අකාති මුරුප්පු පිච්චායි වන්නියා කුලම් වෙප්පන්
කුලම් යන ස්ථාන වලින් අවතැන් වූවන් සඳහාද පිච්චායි වනන්නියාකුලම් නම් ස්ථානයෙන්ද
විඩතලතිව් හි අනාථ වූවන් සඳහා එම ස්ථානයට යාබද ප්රදේශ යෙන්ද ඉඩම් ලබා දෙන මෙන්
මෙහිදී ඉල්වා ඇත. ඒ අනුව මන්නාරම් දිස්ත්රික්කයෙන් අක්කර 1080 ක්ද මුලතිව් දිස්ත්රික්කයෙන්
අක්කර 983ක්ද වව්නියා දිස්ත්රික්කයෙන් අක්කර 325 ද නිදහස් කිරීමට වන සංරක්ෂණ
දෙපාර්තමේන්තුව කටයුතු කර තිබේ. අවතැන් වූවන් සඳහා ඉඩම් ලබා දිය යුතු නම් එම ගම්
වලම එය කළ යුතුය. එහෙත් ගැටළුව වන්නේ අවතැන් වූ ස්ථානයෙන් බැහැරව විල්පත්තු අභය
භුමියට යාබදව මරිච්චකඩ්ඩුවේ විශාල භුමි භාගයක් ලබා දීමයි. මේ මරිච්චකඩ්ඩුව වනාහි
බෙහෙවින් සංවේදී පරිසර කලාපයකි. එසේම පැරණි ඓතිහාසික හා පුරවිද්යාත්මක නටබුන්
පැතිර පවත්නා විල්ලුවලින් ගහන තෙත්බිම් ප්රෙද්ශයකි. රාවනාගේ පරපුරේ කෙනෙකු වූ
මරිච නම් නරපතියා මෙන්ම කනශ නම් රජ කෙනෙකු මේ පෙදෙස පාලනය කර ඇත.පැරණි මංගන
නගරය මෙහි මුල්ලි කුලම් ආසන්නයේ පසට යටව
තිබෙන බව පුරාවිද්යාඥයන් ගේ මතයයි. ඒ අනුව සලකා බැලිය හැක්කේ පූර්ව ඓතිහාසික
යුගයේ පටන් විල්පත්තු අවට භූමි භාගය නොහොත් පැරණි උරුවේලාව කෙතරම් වැදගත්ද යන්නයි.
විල්පත්තුවට සමීපව එහි කෙළවරේ මුහුදු
කලාපයේ පිහිටා තිබෙන කුදිරමලේ ඓතිහාසික ස්ථානය දෙස් විදෙස් සංචාරකයන්ගේ අතිශය
ජනාදරයට පත් භූමියකි.ඓතිහාසික මාන්තොට වරාය අඩංගු මුහුදු බොක්ක මෙයට දර්ශනය වෙයි.
මුතු කිමිදීම සඳහාද වෙළෙද බඩු හුවමරුව සඳහාද මෙහි පැමිණි විදෙස් වෙළෙඳුන් මේ
මුහුදු තීරයේ ලැගුම් ගෙන සිටි බව සත්යයකි. ආර්.එල්.බ්රෝහියර් මහතා සිය පුරාතන
වාර්මාර්ග කෘතියේ දී පැහැදිලිව සඳහන් කරන පරදි විසිවන සියවස මුල් භාගයේදී මරිච්චිකඩ්ඩුවේ
මුහුදු තීරය් පිහිටා තිබී ඇත්තේ මලබාරයෙන් මෝසම් කාලයට සංක්රමණය වන ද්රවිඩ
ධීවරයන්ගේ වාඩි පමණකි. නමුත් ඔහු අවධාරණය කරන පරිදි අරාබි වෙළෙඳුන් කීප විටක්ම
මෙහි පැමිණ තිබේ. ඔවුන්ගේ සොහොනක්ද කුදිරමල මහුදු තීරයේ දක්නට තිබෙන්නේ එ නිසාය.
කෙසේ වෙතත් විලපත්තුව අවට හෝ මරිච්චකඩ්ඩුවේ කිසිම මුස්ලිම් ජනාවාසයක් විසි එක්වන
සියවස ආරම්භය දක්වාම පැවතී නැත. මුස්ලිම් ජන ව්යාප්තිය පටන් ගෙන තිබෙන්නේ 1950
දශකයේ සිටන්ය.1946 දී සිලාවතුර අකාති මුරුප්පු විඩතලතිව් යන ස්ථාන වල සිටි
මුස්ලිම් ජනගහනය 10410 ක් පමණකි.එසේ නම් බද්යුදීන් අමත්යවරයා මේ මරිච්චකඩ්ඩුවේ
සංවේදී කලාපය භාවිත කරමින් සිය මුස්ලිම් ජනාවස ඉඳිකරන ලද්දේ ඇයිදැයි යන්නට සාධාරණ සැකයක්
මතු වේ.
ආරම්භයේදී මේ ජනාවාසය තුළ සුන්නි
මුස්ලිම් පවුල් 514 ක් පදිංචි කරන ලැබ ඇත.එය
ජාසිම් සිටි ලෙසට නම් කර ඇත. දෙවන අදියරේදී එය පවුල් 1000 ක් දක්වාද තෙවනි
අදියරේදී පවුල් 20000 දක්වා ද ව්යාප්ත කිරීම ඔවුන්ගේ අරමුණ වී තිබේ. මෙලෙස ආරම්භ
කළ පදිංචි කිරීම් කිසිවක් නැවත පදිංචි කිරීම් නොවේ. ඒවා නව පදිංචි කිරීම් ලෙසට
පෙන්වා දිය යුතුය. මෙම නව පදිංචි කිරීම් මගින් බලාපොරොත්තු වන්නේ කුමක්දැයි වටහා ගත
හැක්කේ මෙම ප්රදේශය සීමා වන කලාපය නිරීක්ෂණය කළහොත් පමණකි. මෙම පෙදෙස දකුණෙන් සහ
නැගෙනහිරෙන් විල්පත්තුව අභය භූමියට වහංගු වී ඇත. බටහිර කෙළවරක් නැති මහ මුහුදයි. උතුරෙන් සිලාවතුර මාර්ගයයි.
මෙම නිවාස තැනීමට ආධාර උපකාර ලබාදුන් අයතන දෙකකි . එකක් නම් කටාර් රාජ්යයේ බින්
අහමඩ් සංවිධානයයි. අනෙක නම් ඔස්ට්රේලියන් ඒඩ් නම් අයතනයයි. කටාරය යනු යූෂුෆ් අල්
සර්දාවි නම් ඉස්ලාමීය නායකයාගේ මූලිකත්වයෙන් මතවාදීව පාලනය වන සුන්නි වහාබ්වාදය
පතුරුවන රාජ්යයකි. මේ උපකාර මත ඉඳිකර ඇති ස්ථානයේ අවතැන් වූ පකිස්ථානුවන්ද පදිංචි
කර ඇති බව සැලවේ. එසේ නම් මේ පදිංචි කිරීම් වල සැලසුම නම් අනාගතයේදී රටේ ඉස්ලාම්
අන්තවාදය පොෂණය කිරීම උදෙසා ආරක්ෂක කලාපයක් තැනවීමයි. පැතිතුනකින් රටට වහංගුවී ඇති
බැවින් එය බල කඳවුරකට සමානය.
මන්නාරම් දිස්ත්රික්කයේ සිංහල ජන වාර්ගික
සංහාරය ආරම්භ වන්නේ පෙර සඳහන් කළ පරිදිම පෘතුගීසි හා ලන්දේසි යුග වලදීය. කැඩී බිඳී
ගිය වැව් කොටු ගම්මාන වලට සීමා වී දුක සේ දිවි ගැටගසා ගත් සිංහල ජනතාව සතු ඉඩ
කඩම් සිය මුදල් බලයෙන් අල්වා ගත්
මරක්කලයන් බ්රිතාන්ය ආණ්ඩුව යටතේ ස්ථීර
පදිංචි කරුවන් බවට පත් විය. මන්නාරම් දිස්ත්රික්යේ කතෝලික බලයද උපරිම මට්ටමෙන්
තිබූ බැවින් දෙමළ පූජක වරුන් ගේ බල කඳවුරක් බවටද පත් විය. කොටි ත්රස්තවාදය පැතිරී
ගිය සමයේදී අනාථ කඳවුරු වලට ගාල් වූ සිංහලයන් 847 දෙනෙකු නැවත සිය මුල්බිම් අතර වන
මුරුන්කන් වලට පැමිණියද ඒ වන විටද ඔවුන් ගේ ඉඩම් පැහැරගෙන තිබුණි. එවකට නැවත
පදිංචි කිරීම් අමාත්ය වරුන්ව සිටි මෙල්රෝයි ප්රනාන්දු සහ බද්යුදීන් යන අමත්ය දෙපළටම සිය අභියාචනා ඉදිරිපත් කළද ප්රතිඵලයක්
අත් නුවුණි. මුස්ලිම් අවතැන් වූවන් සඳහා ඉඩම් ලබා දීම ආරම්භ වන්නේ මේ
කාලවකවානුවේදීය. එහිදී සිංහල ජන සමාජය වෙතින් එන විරෝධය මැඩපැවැත්වීමට මුරුන්කන්
සිමෙන්ති සංස්ථාව අසල නාරිකාඩු භූමියෙන් යම් කිසි කොටසක් ලබාදීමට යුධ හමුදාව යොදවා
ගනු ලැබිණ. එහෙත් මේ පිරිසට නිවාස පහසුකම්
සහ ඉඩම් ඔප්පු කිසිවක් ලැබී නොමැත.
මේ තත්ත්වය තුළ මුස්ලිම් ජනගහන ව්යාප්තිය මන්නාරම් දිස්ත්රික්කයේ ඉහළ සිට
පහළටම ගෙන යෑමට සම්පූර්ණ අනුග්රහය ලැබී ඇත. විඩතලතිව් සිට මරිච්ච කඩ්ඩුව දක්වා ක්රමානුකූලව
පතුරුවා හැරීම එහි අභිප්රායයි. අනාගතයේදී
මුස්ලිම් අන්තවාදයේ ප්රධාන කේන්ද්රස්ථානය බවට මන්නාරම පත්වීමට ඇති ඉඩකඩ
විශාල බව මේ අත්දැකීම් වලින් සනාථ වේ. නමුත් පක්ෂ දේශපාලනය විසින් දෙකඩ කොට පාලනය
වන ලංකාවේ පාලකයන් මේ බිහිසුණු අනාගතය හමු වේ නිවටයන් බිහිරන් බවට පත්වී තිබේ.