ව්‍යවස්ථා දංගෙඩියට යන පවුකාරයා කවුරුද

                                      

            නව ව්‍යවස්ථා සම්පාදනය තුළින් ලංකාව කෑලි නවයකට කැඩීමට තිබෙන ඉඩකඩ විශාලය.වාර්ගික වශයෙන් මෙලෙස බලය බෙදීම යනු රට අස්ථාවරත්වයට පත් වීමයි. මෙම ප්‍රතිසංස්කරණ දේශපාලනඥයන්ගේ මනෝ විකාරයන් බවට තිබෙන නිදසුන් බොහෝය. විග්නේශවරන් සම්බන්ධන් වේවා. රනිල් වික්‍රමසිංහ මෛත්‍රී පාල සිරිසේන වේවා ඔවුනට තිබෙන වුවමනාව සාමාන්‍ය ජනතාවට නොමැති බව ඔප්පු වී ඇත. ලාල් විජේනායක වැන්නවුන් ද මේ ගණයට වැටේ.මේ එකිනෙකා ගැන අධ්‍යනයක් කළහොත් ඔවුන් දරණ මතාවාද සහ ගැට ගැසී තබෙන කඳවුරු අනුව  මේ මනෝවිකාරයන් පෙළ ගැසී එන අකාරය පෙන්වා දිය හැකිය.

           2017 වර්ෂය තුළ මෙම නව ව්‍යවස්ථාව සම්මත කර ගැනීමට එ.ජා.ප ආණ්ඩුව සූදානම්ය.වත්මන් ජනාධිපතිවරයා අස්ගිරි මල්වතු මහා නාහිමි දෙපළ හමු වී කුමක් කිවූවද බලය බෙදීම නම් මනෝ විකාරයෙන් අගමැතිවරයා පෙලෙන බැවින් නව ව්‍යවස්ථාව තුළ බෙදුම්වාදී ලක්ෂණ අන්තර්ගතවීම වැලැක්විය නොහැකිය.ඇතැම් විට  සිංහල ජනතාව සහ දෙමළ ජනතාව අතර හෝ මුස්ලිම් ජනතාව අතර ගැටුම් අවුළුවා ව්‍යවස්ථාවට අවශ්‍ය පසුබිම සාදා ගන්නට උතසාහ දරුන ඇත.නැවතත් විල්පත්තු වන විනාශය කරළියට ගෙන ඇත්තේ ඒ නිසාය. මෑතකදී හිස්බුල්ලා මන්ත්‍රීවරයා කළ ප්‍රකාශය අනුවද පෙන්වා දිය හැක්කේ මෙවැනි ගැටුමකට ජනතාව තල්ලු කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් තිබෙන බවයි.එසේම ජාතික ව්‍යාපාය අතරම යම් අසමගිකමක් ඇති කර ආණ්ඩු විරෝධය වෙනතක හැරවීමට ද ඉඩ ඇත. කුමක් සිදු වුවද අරමුණ නම් නව බෙදුම්වාදී ව්‍යවස්ථාව සම්මත ර ගැනීමයි. පාර්ලිමේනුතවේ සිටින මන්ත්‍රී වරුන් මේ ව්‍යවස්ථාවට අත උස්සන්නේ තමන්ගේ පුද්ගලික න්‍යාය පත්‍ර වඩා වැදගත් වන බැවිනි. මුදුලට හෝ බෙදුම්වාදී මිත්‍ර කම් හෝ නිසා ව්‍යවස්ථාව කෙරෙහි විරෝධයක් නොදක්වාම මග හැර යෑමටද ඉඩක් ඇත.

        ඉන්දියාවේ ශිව සංකර් මෙනන් මෑතකදී කල හෙළිදරව්ව මේ තත්ත්වය පැහැදිලි කර ගැනීමට ඉතා වැදගත්ය. ප්‍රභාකරන් බේරා ගැනීමට ඇමරිකාව සහ නෝර්වේ රාජ්‍යය මැදිහත් වූ ආකාරය සහ ඉන්දියාව ඊට විරුද්ද වීම මගින් තේරුම් කර ගත හැක්කේ කුමක්ද . කොටි ත්‍රස්තවාදය පෝෂණය කිරීමට ඉන්දීය භූමිය යොදා ගැනීම යනු ලංකාවට බලාපෑම් කිරීමේ එක් ක්‍රමයකි. ලංකා රජයට විරුද්ධව කොටි උසි ගන්වා රටේ දේශපාලන අස්ථාවරත්වය ඇති කිරීම ගැන ඉන්දීය රජය වග කිව යුතුය. පසුව ප්‍රභාකරන් ගේ සගයන් අතින් රජීව් ගාන්ධි මහතා ඝාතනය වූ කල්හි ඔවුන්ගේ දේශපාලන න්‍යායාචාර්ය වරුන්ට තරු පෙනිණ.අවසාන වශයෙන් ප්‍රභා බේරා ගැනීමට ඉන්දියාව විරුද්ධ වූයේ මේනිසාය. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මෙය නිසැකවම දැන සිටින්නට ඇත. ඔහු සිය හමුදාව ට අවශ්‍ය ශක්තිය දී යුද්ධය අවසන් කිරීමට මෙය අවස්ථාවක් කර ගත්තේය. නමුත් යුද්ධයෙන් පසුව ඇතිවූ සාම කාලයේදී ඔහු ඉන්දීය උගුලේ හිර වූයේ යුද්ධයෙන් පසුව ඔහුට ජාතික ඉලක්කයක් නොතිබුණු බැවිනි. රට තුල ඇතිවූ භෞතික දියුණුව යනු බටහිරයන්ට අවශ්‍ය වූ යටිතල පහසුකම් මිසක සැබෑ සංවර්ධන ප්‍ර වේශයක් නොවීය. රට තුල කර්මාන්ත ඇති කිරීම නිෂ්පාදනය ඉහළ නැන්වීම සඳහා සර්ව ජනතා සාභාගිත්වයක් අපේක්ෂා කරනු වෙනුවට රටේ සාරය උරාබොන බහුජාතික සමාගම් සමග හුදකලා ආර්ථික සංග්‍රාමයක් ඇරඹීම ඛෙදවාචකයක් වට පත් විය. නිදසුනක් වශයෙන් දැක්විය හැක්කේ දිවිනැගුම සඳහා භාවිතා කළ බහුජාතික සමාගම් ප්‍රවේශයයි.එදා සැබෑ නිෂ්පාදන තත්ත්වයක් රට තුල නිර්මාණය වූවානම් අද පවතින ආරථික අපහසුකම් මතු වන්නේ නැත.

        නව ව්‍යවස්ථාව ඉදිරියට එන්නේ රටේ දුර්වලතාවයන් මතය.රටේ වත්මන් නායකයන් ගේ විදෙස් ගැති ස්වාභාවය මීට මූලික හේතුවයි. ඉන්දියාව යළිත් සිය දේශපාලන ආධිපත්‍ය පතුරුවමින් ඉක්ටා වැනි ගිවිසුම් මගින් ඉන්දීය ආර්ථික ග්‍රහණයට ලංකාව නතු කරගනිමින් සිටී. මේ සඳහා ඉන්දියාවෙන් කප්පම් ලබන්නේ දේශපාලනඤයන් පමණක් නොවේ. ඉහල ආර්ථික සැලැසුම් කරුවන් ද රට පාවා දීමට කැප වී සිටිති.මෙම ජනාවාරි මාසයේ  නව ව්‍යවස්ථාව නාමයෙන් කමිටු වාර්තා හය පාර්ලිමේන්තුවේ සාකච්ඡා කරනු ඇත.කමිටු වාර්තා පදනම් කොට ගත් ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත ඉදරිපත් නොකොට මෙලෙස නිර්දේශ පමණක් පාර්ලිමේන්තු විවාදයටගන්නේ ඇයි.එයට හේතු කීපයක් තිබෙනු ඇත. එකක් නම් ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ව්‍යවස්ථා උගුලට අසු කර ගැනීමයි. දෙවැන්න නම් රටේ දැනට පවතින විරෝධය දිය කර හැරීමට කාලය ගැනීමයි.පාක්‍යසෝති සරවනමුත්තු මහාතාගේ මූලිකත්වයෙන් සංහිඳියා කාර්යාලය විසින් සකස් කරන ලද වාර්තාවද මේ මුල් මාසයේ එළියට පැමිණීමට නියමිතව ඇත. බහුතර සිංහල ජනතාවගේ සාභාගීත්වයක් නොමැතිව සකස් කරන ලද එම වාර්තාව තුළ සැබවින්ම බෙදුම්වාදී වුවමනාවන් වර්තා ගත වනු නිසැකය. එමෙන්ම  යුද්ධ සමයේ සිදුවූ ඊනියා මානව හිමිකම් කඩවීම් පිළිබඳව ව්‍යාජ වාර්තාවක් බවටද එය පත්විය හැකිය.කෙසේ වෙතත් වත්මන් රජයට නව ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කරලීමට අවශ්‍ය ශක්තිය ලැබෙන්නේ එයින් විය හැකිය. එයට හිමිවන ජගත් ප්‍රසාදය මත ලංකාවට බටහිර අතපෙවීම් සිදු විය හැකිය.

     අගමැති වරයා ගේ බලය බෙදීමේ මනෝවිකාරය සාර්ථක කරගැනීමට වත්මන් ජනාධිපතිවරයාගෙන්ද සහාය ලැබේ.මනෝහර ද සිල්වා මහතා සරත් වීරසේකර මහතා වැනි අය ජනාධිපතිවරයා හමුවූ අවස්ථාවේදී එය ප්‍රකට විය. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ගේ ජන්ම පත්‍රය අනුව එළඹෙන මාර්තු මාසයත් සමගින් ඔහුගේ දේශපාලන ගමන ප්‍රබල වනු ඇත. ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත සඟවාගෙන ඔහු කල්මරන අනික් කාරණය එයයි.මේ ගැන ඉවක් හෝ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට ඇතැයි මම නොසිතමි.ඔවුන් ගේ අරමුණ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් පසු අගමැති කම් ලබා ගැනීමයි.පළාත් වශයෙන් බෙදා ජණාධිපතිවරයාගේ විධායක බලය හීන කල රටක අගමැති කම් දැරීමට මේ විපක්ෂයටද හිත හදා ගැනීමට සිදු වනු ඇත. එයට හේතුව ඔවුන් තුළද මේ බෙදුම්වාදයට තිබෙන සැබෑ ලෙන්ගතු කමයි. සිංහලයන් මේ රටේ ප්‍රමුඛ පිරිස බව ඔවුන්ද පිළි නොගන්නා බව ඇතැම් විට කළ ප්‍රකාශයන් ගෙන් පැහැදිලිය.එම තත්ත්වය තුළ අගමැතිවරයාගේ මනෝවිකාරය සාර්ථක කොට ගෙන ඔහු බලයෙන් පහකොට ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට රටේ බලය ලබා දීමට බටහිරයන් උත්සාහ කරන්නේ නම් එයට තිබෙන ඉඩකඩද බොහෝය.ඒ බැව් අප කල්පනා නොකරන්නේ පක්ෂ දේශපාලනයෙන් මත් වූ සිතැත්තන් බැවිනි.