චීන වරාය නා හිමි ඝාතනය පිළිබඳ දිවයින පත්‍රයේ මතකය

 

                              

           ලංකාවේ දේශපාලන නායකයන්ගේ අත කරකවා අත්සන් කළ ඉන්දු ලංකා ගිවිසුමේ එක් කොන්දේසියක් මත ඉන්දියන් සාම සාධක හමුදාවක් ලංකාවට පැමිණියහ.මේ හමුදාව ඉන්දියානු සෙබළුන් ගෙන් සහ දෙමළ සෙබළුන්ගෙන් සමන්විත විය. ලංකාවේ සිට ඉන්දියාවට පැන ගොස් එහි යුධ පුහුණුව ලැබූ වතුකරයේ දෙමල පිරිස් සහ වන්නියේ දෙමළ පිරිස් මෙයට අයත් විය. ඉන්දියන් සාම සාධක හමුදාව නිසා උතුර සහ නැගෙනහිර පදිංචිව සිටි සිංහල ජනතාවට විශාල පීඩනයක් එල්ල විය.1987 ඔක්තෝබර් මස 03 දිනට උදා විය. එදින ත්‍රිකුණාමල පහේ කණුව සහ හතරෙ කණුව(ධාන්‍යගම ) අතර සිංහලයන් උපවාසයක් ආරඹන ලද්දේ තමන්ට එල්ල වූ පීඩා ඉවසා දරා ගත නොහැකි බව ප්‍රකාශ කරන්නටයි.

          මේ අනාථ තත්ත්වය එකළ දිවයින ප්‍රවෘත්ති පත්‍රය වාර්තා කරන්නේ මෙසේය.'අපට කරදර ඇති වෙන්නට පටන් ගත්තේ 1984 වර්ෂයේ සිටයි.අපිට ජනපදයේ ඉන්ඩ බැරිව ගිය අවස්ථා තිබෙනවා.එහෙම අවස්ථාවක  කඳවුරක සිටි අපට තුවක්කු 45 ක් දුන්නා. රුපියල් 500 කුයි පොල් අතුයි දීලා රිසිවේෂන් ඉඩම් වල පදංචි වෙන්න කීවා. අපි පොල් අතු වලින් ගෙවල් තනා ගෙන ජීවත් වුණා. මෙහෙම ගෙවල් හදා ගෙන ගොවිතැන් කරගෙන ඉන්න විට අපේ තුවක්කු ආපහු රජයට ගත්තා. ඒ ටික දවසකින් ත්‍රස්තවාදීන් ආවා. ඒ ආවේ ඉන්දියන් හමුදාවත් එක්කයි. ඒ ඇවිත් කීවා එහෙන් පිට වෙන්න. නැතිනම් මරා දමනවා කියලා.අපිට යන්න තැනක් නැති නිසා ජයපුර ග්‍රාම ආරක්ෂක මහත්වරුන් සමග හමුදා කඳවුරකට ගියා.චීන වරායෙන් හතරේ කණුවෙන් අපිව පැන්නුවේ එහෙන් නොගියොත් මරල හම ගලෝල යුනිෆෝම් මහනවා  කියලයි.'මේ කාලයේ චීන වරාය විහාරස්ථානයේ විහාරාධිපතිව වැඩ වාසය කරන ලද්දේ පූජ්‍ය රඹුකන සද්ධාලංකාර ස්වාමීන් වහන්සේය.

          හතරේ කණුවේ ඇරඹි උපවාසය රජයට පීඩනයක් එල්ල කිරීමට සමත් විය. චීනවරාය පොලිසියේ ස්ථානාධිපතිව සිටි ජයන්ත ප්‍රනාන්දු මහතා මේ තත්ත්වය  ගැන චීන වරයා නායක ස්වාමීන් වහන්සේට පැහැදිලි කර දෙන ලදී. පොලිසියේ හඬට කන්දුන් රඹුකන සද්ධාලංකාර නායකහිමියන් පොලිස් ස්ථානාධිපති සමග වහා හතරේ කණුවට වැඩම කරන ලදී.උපවාසය නැවැත්වීමට උපදෙස් දුන් නායක හිමියන් ආපසු වැඩම කිරීමට පය ඉක්මන් කළ විගසම මෙම ස්ථානයට පැමිණි ඉන්දීය හමුදාව දිගින් දිගටම වෙඩි තබන්නට වූ අතර ස්වාමීන් වහ්නසේටද වෙඩි වැදුණි.මේ තත්ත්වය ඇසින් දුටු ත්‍රිකුණාමලේ හතරෙ කණුවේ සිටි එම්. මැගිනෝනා දිවයින පත්‍රයට එය වාර්තා කර ඇත්තේ මෙසේය.

         'ත්‍රස්තවාදීන්ගේ අකටයුතුකම්වලට විරුද්ධව හතරේ කණුවේ සහ පහේ කණුවේ උපාසකම්මලා එකතුවෙලා උපවාසයක් ආරම්භ කලා 4 කණුවේ හන්දියේ. අපිට හොඳින් ආරක්ෂාව ලබා ගන්නයි ග්‍රාමාරක්ෂකයන්ට තුවක්තු ලබා ගන්නයි අපි එහෙම උපවාස කලේ. පස්සේ ගුවන් හමුදාවේ විස්සක් පමණ දෙනා ආරක්ෂාව ලබා දුන්නා ඒ අතරතුරේදී ඉන්දියන් හමුදාව ඇවිත් ඒ අය දණ ගස්වලා  ගුවන් හමුදාවේ අයට වද දුන්නා. වද දීලා ඒ අය ඉන්දියානු හමුදා විසින් අරගෙන ගියා. ඊට පස්සේ ඒ අය ඉල්ලලා අපි උපවාසයක් කලා. හැන්දෑවේ හයට විතර චීන වරායේ හාමුදුරුවන් ආවා. ඇවිත් බණ කතාවක් එහෙම කරලා උපවාසය නවත්වා විසිර යන ලෙසට උන් වහන්සේ අපෙන් ඉල්ලීමක් කලා. එහෙම කියලා හාමුදුරුවන්ට බඹ දෙකක් යන්ඩ ලැබුණේ නැහැ. ඉන්දියන් හමුදා ට්‍රක් හතරක් ආවා. අපි වාඩි වෙලා සිටියා. යකඩ තොප්පි දාපු කීප දෙනෙක් දණ ගසා ගෙන අපිට තුවක්කු එල්ල කර ගෙන සිටියා. තවත් කීප දෙනෙක් සිංහලෙන් කතා කලා. පිටිපස්සේ සිටි පිරිමි ළමයින්ට ඉදිරියට එන්න කීවා. අපි පුදුම වුණා මේ මොකද සිංහලෙන් කතා කලේ කියලා. අප මොනවවත් පැමිණිල්ලක් කරන්න ගියාම දෙමළත් සිංහලත් බැරි ඉන්දියන් හමුදාවේ අය මේ වෙලාවේ සිංහලෙන් කතා කරන්නේ කොහොමද කියලා අපි පුදුම වුණා. කොහොම වුණත් ඒ අයගේ නියෝගයට කීකුරු වූ අපේ පිරිමි ළමයි ඉදිරියට ආවා. ඒ ආවායින් පස්සේ තොප්පි දමාගෙන සිටි එක් අයෙක් මැෂින් තුවක්කුවක් පට පට ගාලා වටේට එල්ල කලා. අපි බිම දිගා වුණා. හාමුදුරුවන්ට වෙඩි වැදුණා.හාමුදුරුවන් ළඟට ආ තරුණයෙකුටත් වෙඩි වැදුණා. හාමුදුරුවෝ එතැනම වැටුණා.ඒ වෙලාවේ එතැනට ඇවිත් හිටිය චීනවරායේ පොලීසියේ ලොකු මහත්තයා ඉන්දියන් හමුදාව අල්ල ගත්තා. එහෙම අරගෙන පොලිසියේ ලොකු මහත්තයාගේ පටි බොත්තම් කඩලා දැම්මා.පස්සේ අත් දෙක පිටි  පස්සට කරලා කෝට් එක පැන්නුවා. එහෙම කෝට් එක පන්නලා දන ගැස්සුවා. එහෙම කරලා අත්දෙක පස්සට කරලා දම්වැලක් දැම්මා. එහෙම දාලා පොලිසියේ ලොකු මහත්තයවයි හාමුදුරුවොයි ඇද ගෙන ගියා. පිරිමි ළමයි අසූවක් විතර ට්‍රක් වලට නග්ගා ගත්තා. ඒ ළමයින්ට අද වෙනකන් මොකද වුණේ කියලා දැන ගන්නට ලැබුණේ නැහැ.'

     චීන වරාය නායක හිමියන් අපවත් වී මේ වර්ෂය වන විට වසර  තිස් හතක් සපිරෙයි. වර්තමානයේ ත්‍රිකුණාමලයේ තත්වය සාමකාමීය. කොටි ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමෙන් පසුව ඒ ප්‍රදේශ වල සැලකිය යුතු දියුණුවක් ඇති වී තිබේ. එහෙත් එදා ඉන්දීය සාම සාධක හමුදාව විසින් ඇති කල පීඩනය වෙනත් අයුරකින් ඒ ප්‍රදේශ වල ජීවත් වන ජනතාව වෙත එල්ල වන්නට පටන් ගෙන තිබේ.එක් පැත්තකින් එය සංස්කෘතික ආක්‍රමණයක වේශයෙන් පැමිණ තිබේ. පැරණි බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන කඩා ශිව ලිංග තැන්පත් කිරීම එහිදී සිදු වෙයි.අනෙක් පැත්තකින් වානිජ ආධිපත්‍ය මගින් ඒ ප්‍රදේශ පාලනය කිරීමේ මුහුණුවරින් පැමිණ තිබේ.වතුකරයේ සම්භවයක් ලත් පුද්ගලයෙකු ආණ්ඩුකාර පදවියට පත් කරලීම මෙහි මුල් පියවර වශයෙන් හඳුනා ගත හැකිය.ත්‍රිකුණාමලය වරාය අවට ඉඩම් වරාය අධිකාරිය සතුය.මේ පරිසරය තුළ අක්කර පන්සීයක පමණ විශාල ආයෝජන කලාපයක් නම් කිරීමට මේ වන විට සැලසුම් කර තිබේ. ඒ අනුව විහාරස්ථාන අටක් ගම්මාන කීපයක් ඉවත් කිරීමට යෝජනා කර ඇති බව දැන ගන්නට ඇත.චීන වරාය විහාරස්ථානයද මීට අයත්ය.එදා ඉන්දියන් සාම සාධක හමුදාව විසින් එල්ල කළ වෙඩි උන්ඩයකින් සිය ජීවිතය අවසන් කරන්නට උන්වහන්සේට සිදු විය. ඒ රටේ භෞමික අඛණ්ඩතාවය වෙනුවෙනි.මේ ඝාතනයට මැදිහත් වූයේ ඉන්දියන් හමුදාවේ සිටි දෙමළ සෙබළුන් අතිනි. එලෙස ඝාතනයට පත් නායක ස්වාමීන් වහන්සේගේ අදාහන  කෘත්‍ය පවා ඉටු කරන්නට එදා ඉඩ නුදුන්හ. එයට හේතුව එවකට දිසාපති බලතලද සාම සාධක හමුදාව සතුව තිබූ බැවිනි  .  කන්තලේ බෝධිරාජාරාම විහාරාධිපති හිමිව වැඩ සිටි පූජ්‍ය ගන්නෑවේ ගුණරතන නා හිමියන් එදා කැලෑ පාරකින් චීන වරයා පන්සලට පැමිණ නායක හිමියන් ගේ ශිෂාය පූජ්‍ය දෙහිඕවිට පියතිස්ස හිමියන් සමග එක්ව ඉතා දුෂ්කරව දර සොයාගෙන රෙදි සිවුරු පොරවා දර සෑයක් ගසා  පාංශු කූලය ලබා දී අදාහන කෘත්‍ය නිම කර තිබේ.සාමයේ වේශයෙන් පැමිණි හමුදාව අතින්ද වානිජ වේශයෙන් එන වානිජ බලවේග අතින්ද ඒ ප්‍රදේශ වල ජනතාව ගේ උරුමය අහිමි කරන්නට තැත්කරන්නවුන් ගැන රටම නිහඬය. වර්තමාන ඛේදවාචකය එයයි.එහෙත් දිවයින පත්‍රය එදත් අදත් ඒ වගකීම ඉටු කරමින් සිටී.

මතුගම සෙනෙවිරුවන්