දෙමළ ජාතිවාදී කපුටන්ට ගොදුරක් වූ මන්නාරම් මිනී වල

                              

        කොටි ත්‍රස්තවාදයත් මනුෂ්‍ය ඝාතනත් ආරම්භ වූයේ යාපන නගරාධිපති වරයා වූ දොරේ අප්පා ඝාතනය කරමිනි.ඉන්පසු  1984 වර්ෂයේදී ඩොලර් ෆාම් වලට එල්ල කරන ලද ප්‍රහාරයකින් අහිසංක සිවිල් වැසියන් 33 දෙනෙකු ජීවිතක්ෂයට පත් විය.එය පළමු සමූහ ඝාතනය විය.කොටි ත්‍රස්ත ප්‍රහාර වලින් වැඩිම පිරිසක් ඝාතනය වූයේ ශ්‍රී මහා බෝධිය වෙත එල්ල කරන ලද ප්‍රහාරයෙනි ඊට අමතරව කොටුව මධ්‍යම බස් නැවතුම් පොළ සහ කාත්තන් කුඩි වලදීද සියයකට අධික සංඛ්‍යාවක්  සිවිල් වැසියන් මරණයට පත් විය.දිගින් දිගටම කරන ලද මනුෂ්‍ය ඝාතන  වැලැක්වීම උදෙසා 2009 වසරේදී ශ්‍රී ලංකා හමුදාවන් විසින් කොටි ත්‍රස්තවාදය සම්පූර්ණයෙන්ම පරාජයට පත් කර රටේ සාමය උදාකරන ලදී.ඒ ප්‍රභාකරන් විසින් පුදුකුඩිඉරිප්පුවේ දී මිනිස් පළිහක් ලෙසට භාවිත කළ දෙමළ වැසියන් ද  වැඩි පිරිසක් බේරා ගනිමිනි.දැන් මේ වීරෝධාර හමුදාව අතින් දෙමළ වැසියන් අරභයා යුධ අපරාධ සිදු වූ බව ප්‍රකාශ කරමින් ජගත් තලයේ විශාල ගාල ගෝට්ටියක් දෙමළ ජාතිවාදීන් විසින් කරගෙන යනු ලැබේ. මේ කැණහිල් හඬට එකතුවුණු රනිල් සිරිසේන යහපාලන ආණ්ඩුව සිංහල හමුදවට විරුද්ධව තිබෙන යුධ අපරාධ චෝදනා පිළිගෙන ඇත. එපමණක් නොව දෙමළ ජනතාව 40000 ක් ඝාතනය කළ බවට ප්‍රකාශ කරමින් මේ ජාතිවාදීන් නගන අඳෝනාව තහවුරු කරමින් මේ පිරිස ගැන සෙවීමට අතුරුදහන් වූවන් සඳහා කාර්යාලයක්ද පිහිටුවා තිබේ.ඔවුන්ගේ අළුත්ම තුරුම්පුව නම් මේ ඊනියා අපරාධ වෙනුවෙන් ශ්‍රී ලංකා රජයෙන් කොටි පවුල් වලට වන්දි ලබා ගැනීමයි. ඒ සඳහා ලක් රජයේම ඇමතිවරයෙකු වූ ස්වමිනාදන් මහතා පසුගියදා කැබිනට් පත්‍රිකාවක්ද ඉදිරිපත් කරන ලදී.මෙයට සමගාමීව මෙකී ජතිවාදී කපුටන් ගේ අලුත්ම වෑයම නම් මන්නාරමෙන් මතුව තිබෙන සමූහ මිනී වලෙන් මතුව එන අපරාධය යුධ හමුදාවට බැර කිරීමට උත්සාහ දැරීමයි.

             මෙම මිනී වල සොයා ගන්නා ලද්දේ මන්නාරම උසාවිය අසල පිහිටි පැරණි ස.තො.ස. ගොඩනැගිල්ලක් කඩා පස් ඉවත් කිරීමේදීය.පසුව මන්නාරම් මහේස්ත්‍රත්වරයාගේ නියෝගය පරිදි වෝහාරික පුරා විද්‍යාව පිළිබඳ කීර්තිමත් පුරා විද්‍යඥයෙකු වූ මහචාර්ය රාජ් සෝමදේව මහතා වෙත මෙම මිනී වලේ කැණීම සහ ගවේශණය භාර කර තිබේ. මැයි 28 වන දින ආරම්භ වූ කැණීමට මේ වන විට දින  විසිඅටක් ගතව තිබේ.මහාචාර්ය රාජ් සෝමදේව මහතා පවසන පරිදි මෙම ඇට සැකිලි වර්ග කීපයකි. කැබලි කරන ලද පුද්ගල මළ සිරුරු අස්ථි කොටස් පමණක් දක්නට ඇති මළ සිරුරු සහ පූර්ණ වශයෙන් දක්නට තිබෙන මළ සිරුරු මේ කොටස් තනයි. මේ සියල්ලම ගැණ බැලූ විට මළ සිරුර තිහක් පමණ දැනට හඳුනා ගෙන ඇති බවද හෙළි වී ඇත. එසේම මළ සිරුරු දෙකක අත් වල පැළඳි සත්ව ඇට කටු වලින් තනන ලද මුදු දෙකක්ද වීදුරු පබළු කීපයක්ද ඕලන්ද සමයට අයත් භාජනයක කොටසක්ද මළ කෑ යකඩ කොටස් කීපයක්ද දැනට මතු කර ගෙන ඇති බව පැවසෙයි.  මෙම ඇට සැකිලි පිළිබඳ ස්ථීර නිගමනයක් දැනට නොපවතින අතර ඉදිරි සති දෙක තුළ මෙම ඇට සැකිලි ගොඩ ගෙන සුරක්ෂිතව තැන්පත් කර පුරාවිද්‍යාඥයන් ගේද සහාය ඇතිව කාල නිර්ණයකොට අවසාන වාර්තාවක් ලබා දීමට බලාපොරෙත්තු වන බව මෙම ස්ථානය භාරව සිටින මන්නාරම් අධිකරණ වෛද්‍ය නිළධාරී ඩබ්.ආර්.එම්.රාජපක්ෂ මහතා  පවසයි.

           අන්තර්ජාලයේ මෙන්ම දෙමළ පුවත් පත් වල ඉංග්‍රීසි පුවත් පත් වල පළව තිබූ වර්තා කියවා බැලූ කල්හි විද්‍යාඥයන් ගේ නිගමන වලටද කලියෙන්  දෙමළ ජාතිවාදීන් විසින් මේ මිනී වලේ වගකීම යුධහමුදාව වෙත භාර දී තිබෙන බව අපට පෙනී ගියේය. ඒ අනුව එම ස්ථානයට ගොස් ඒවා නිරීක්ෂණය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය විය.අපගේ නිරීක්ෂණයට අනුව මෙම ඇට සැකිලි වලින් පෙන්නුම් කරනුයේ කපා කොටා මරා දමා ඇති පුද්ගලයන්ය.කිසිම වෙඩි තැබීමක් මේ පුද්ගලයන්ට එල්ල කොට නැත. මෙම මළ සිරුරු අතර ස්ත්‍රීන් සහ පුරුෂයන් මෙන්ම කුඩා දරුවන්ද සිටින බව පෙනී යයි. ඇතැම් හිස් කබල් වල තිබෙන ළපටි බව අපගේ ඇස් මානයට හසු විණ. රත් පැහැයට හුරු ලබු ගෙඩි මෙන් දිස් වූ සමස්ත හිස් කබල් සියල්ලම තුළින් අපට දැනෙන සංවේගය කාහටත් පොදුවේ දැනෙනු ඇත. එහෙත් මෙම ස්ථානයට පැමිණි දෙමළ මාධ්‍ය වේදීන් ගේ උත්සාහය වූයේ හමුදාව විසින් මෙම ඝාතනයන් කළ බවට සාක්ෂි ඇත්දැයි විමසීමයි. ඒවා එක එල්ලේ අසන ලද ප්‍රශ්ණ නොවුවවද එහි සිටි ආගමික සහජීවනය පිළිබඳ රජ්‍ය නොවන සංවිධානයක මාධ්‍ය  අංශය විසින් අසන්නට යෙදුණු ප්‍රශ්ණ වලින් ඒ බැව් ගම්‍ය වුණි. මේ පුද්ගලයන් දිනපතා මෙහි පැමිණෙති. දියණු මාධ්‍ය උපකරණ භාවිතා කරමින් එම සැණින් අන්තර්ජාලය ඔස්සේ තම සංවිධාන මෙන්ම ද්‍රවිඩ මාධ්‍ය ආවරණය කරති. මේ අවස්ථාවේදී ජිනීවා මානව හිමිකම් සමුළුවට සමාගාමීව සිදු කරන සම්මන්ත්‍රණ වලට සහායක් වශයෙන් මේ ප්‍රකාශයන් කෙරෙන ආකාරය පැහැදිලි වෙයි.

           දෙමල එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණේ සිටි දෙමළ ජාතිවාදීන්ගෙන් පෝෂණය ලත් දෙමළ තරුණයන් විසින් දෙමළ විමුක්ති කොටි සංවිධානය ආරම්භ කල පසුව ඉන් ගැලවී ගිය කීප දෙනෙකු විසින් ටෙලෝ ඊ.පී.ආර්.එල්.එෆ්. ඊ.පී.ඩී.පී. ප්ලොට් වැනි සංවිධාන පිහිටුවා ගත්හ.මේ සංවිධාන වල සියලුම කාඩරයන්ට අවි පුහුණව ලබා දෙන ලද්දේ දකුණ ඉන්දීය ප්‍ර දේශ වලදීය. ඉන්දීය රජයේ ඔත්තු සේවා වල සම්පූර්ණ ආශීර්වාදයෙන් සිදු වුණු මෙම කටයුත්ත තුළ පසු කලකදී මේ සංවිධාන එකිනෙක ඇණ කොටා ගත්හ.1986 මැය 07 වනදා ටෙලෝ සාමාජිකයන් 350 දෙනෙකු එල්.ටී.ටී.ය විසින් ඝාතනය කිරීමෙන් පසු මේ ගැටුම තවත් උග්‍ර විය.මේ සංවිධාන සෘජුව හෝ වක්‍රව ඉන්දීය රහස් ඔත්තු සේවා විසින් නඩත්තු කරන ලද්දේ විය.ඊ.පී.ඩී.පී. වැනි සංවිධාන එක්සත් ජාතික පක්ෂය විසින් හදා වඩා ගත්තවුන් විය. කෙසේ වෙතත් අසූව දශකයේදී ප්ලොට් සංවිධානය සතු වධකාගාර 14ක වවුනියාව අවට තිබෙන බවට වාර්තා වූයේ ප්ලොට් නායකයෙකු වූ මාණික්කදාසන් ගේ ක්‍රියා කලාපය නිසාවෙනි. මේ සියළු දෙමළ සංවිධාන මුල් කාලයේදී කලේ වාර්ගික සංහාරයයි. ඔවුහු සිංහල ගම්මානයන්ට පැන ජනතාව කැති ගෑහ. මුස්ලිම් ගම්මාන වලට පැන ජනතාව කැති ගෑහ.ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම අත්සන් කළ පසුව ඒ සංහාරය වේගවත් විය. සිංහල සහ මුස්ලිම් ජනතාව උතුරු සහ නැගනෙහිර සහ මන්නාරම් ප්‍ර දේශ වලින් පලවා හරින ලදහ. මන්නාරම් ප්‍ර දේශයෙන් වාර්තා වන පළමු සමූහ ඝාතනය විල්පත්තුව අවටිනි. දෙවනුව මඩු පල්ලිය අසලිනි.මේ අය අතර කතෝලික වන්දනා කරුවන්ද විය. කොටි සංවිධනයේ  විවිධ කල්ලි විසින් මන්නාරමේ සිලාවතුර කොක්කු පඩයාන් මරිච්චකට්ටු මුරන්ක්න් වැනි තැන්වල පදිංචි ව සිටි සිංහල මුස්ලිම් අය වෙත භීතිය එල්ල කළහ.1981 ජන සංගණනය අනුව මන්නාරම් දිස්ත්‍රික්කයේ සිටි  සම්පූර්ණ සිංහල ජනගහනය අටදහස ඉක්මවයි. මන්නාරම් නගරයේ පමණක් පන්සිය පනස් හතක්ද මන්නාරම අවට පන්දහසක් පමණද සිංහලයන් ජීවත්ව සිට ඇත. වර්තමාන මාතොට රජ මහ විහාරය ඔවුන් ගේ ප්‍රධාන පූජ්‍ය ස්ථානයයි.මේ පිරිසෙන් වැඩි තරමක් එම ප්‍ර දේශ වලින් පළවා හරින ලදහ. ඇතැමෙක්  ආගිය අතක් නැත. මුස්ලිම් ජනතාවද මෙලෙසම පළවා හරින ලදහ.

    මන්නාරමේ සමූහ මිනිවල යයි කියැවෙන ස්ථානයෙහි ස.තො.ස. ගොඩනැගිල්ලක් පිහිටා තිබුණද කලින් කොටි සංවිධානයට සම්බන්ධ අතුරු සංවිධානයක කාර්යාලයකි. ප්‍ර දේශයේ ජනතාව පවසන පරිදි එහිද වධකාගාරයක් පවත්වා ගෙන ගොස් තිබේ. එසේ නම් මේ මතු වන්නේ කිනම් පිරිසකගේ යුධ අපරාධයන්දැයි ප්‍රශ්ණ කරන්නට අපට අවස්ථාව ලැබී තිබේ.  මෙම මිනී වලෙන් ලැබුණු ඕලන්ද සමයට අයත් භාජන කොටස් සහ වීදුරු පබළු වලින් සනාථ වන එක් සත්‍යක් ඇත.එනම් මෙම මිනී වල පිරවීම සඳහා වැලි හෝ පස් සපයා ගන්නට ඇත්තේ මාන්තායි වරාය අසල භූමියකින් බවයි.එසේ නම් මන්නාරම අවට සිටි සිංහල සහ මුස්ලිම් ජනගහනයත් ඔවුන් පදිංචිව සිටි ප්‍ර දේශත් පිළිබඳව සොයා බැලීම මේ පරීක්ෂණයට ඉතා අත්‍යවශ්‍ය කාරණයක් ලෙස සැලකෙන බවයි.  කාල නිර්ණයෙන්  පසු ඝාතන අවස්ථාව හඳුනාගත හැකි වුවද ඝාතනයට ලක් වූවන් කවුරුන්දැයි තේරුම් ගත හැක්කේ එවැනි සමාජ ගවේශණයකිනි.එම නිසා මෙම සමූහ මිනී වලෙන් මතුවන සත්‍යය තුළින් ජිනීවා පච වේදිකාව දෙදරිය හැකි බව අප පෙන්වා දිය යුතුය. එසේම මන්නාරම් වැනි ප්‍ර දේශ වල මිනී වලවල් හරන්නේ නම් තිරුකෝවිල් වල ඝාතනය වූ පොලිස් භටයන් ගැනද සෙවීමට අපට අවස්ථාව ලැබී ඇත. කෙසේ වෙතත් අවසාන වශයෙන් සඳහන් කළ යුත්තේ මිනීවලවල් ගොඩගනිමින් ලක් වාසීන් ගේ සිත් පෑරීමට වඩා රටේ ජනතාවගේ සිත් සුවපත් කිරීමට රජය පැහැදිලිවම මැදිහත් විය යුතු බවයි. නියඟයෙන් ගං වතුරෙන් අන්ත දිළි ඳු කමින් පීඩාවට පත්ව සිටින රටේ සමස්ත ජනගහනයට තිබෙන ප්‍රශ්ණ මීනී වලවල් නොවේ.රජය තේරුම් ගත යුත්තේ එම සත්‍යයි.

බන්ධනාගාර පණත තිබෙන්නේ ව්‍යවස්ථාවට ඉහළින් ද

                                    

          සිර භාරයට නියම කරන ලද පුද්ගලයෙකු අරභයා කටයුතු කළ යුතු ආකාරය බන්ධනාගාර පණතේ සඳහන්ව තිබෙන බැවින් සිරගතව සිටින පූජ්‍ය ගලගොඩ අත්තේ ඥාණසාර හිමියන්ද එම පණතේ විධිවිධාන අනුව සිරකරු ඇඳුම ඇඟලා ගත යුතු බව අධිකරණ ඇමති තලතා අතුකෝරළ මහත්මිය කෝට්ටේ සංඝ සභාවට දන්වා යවා ඇත. ඒ අතර නීතිඥ සංගමයේ සභාපති වරයාද නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප්‍රකාශ කොට ඇත්තේ දැනටමත් ස්වාමීන් වහන්සේලා  පහලොස් නමක් පමණ  සහ අන්‍යාගමික පූජකයන් කීප දෙනෙකුද බන්ධනාගාර ගතව සිටින අතර ඔවුන් සියල්ලම සිරකරුවෙකුට නියම ඇඳුම ඇද සිටින බැවින් එය ප්‍රශ්ණයක් කර නොගත යුතු බවයි.

           ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ නව වන වගන්තිය වෙන්ව තිබෙන්නේ බුද්ධ ශාසනය තිබෙන පිළි ගැනුම ප්‍රකාශ කිරීමටයි.බුද්ධ ශාසනය යන වචනය බුද්ධ ශාසන කොමිසන් වාර්තාවේ පැහැදිලිව නිර්වචනය කර ඇත.  එසේ නම් මහණ උපසම්පදාව ලැබූ භික්ෂූන් වහන්සේ නමක සම්බන්ධව රජයට තිබෙන වගකීම ඉතා වැදගත් අවස්ථාවකි. ස්වාමීන් වහන්සේලා උපසම්පදාව ලබා එය ප්‍රකශයට පත් කරන අවස්ථාවලදී මෙන්ම මහනායක හිමියන්ට අක්ත පත්‍ර පිළිගන්වන අවස්ථාවන්හිදී ජනාධිපති අගමැති මෙන්ම ඇමතිවරුද ඊට පූර්ණ අනුග්‍රය දක්වමින් කටයුතු කරන්නේ ව්‍යවසථාව අනුව මෙන්ම පෙර සිරිත ද අනුගමනය කරමිනි.මේ පෙර සිරිත නම් කුමක්ද. එය පැහැදිලිවම අනුරාධපුරයේ රජ කළ ශ්‍රේෂ්ඨ පස් වන කසුප් රජු විසින් ජේතවනය අසල ගල් පුවරුවක කොටා ව්‍යවස්ථා ගන්වා තිබෙන ආඥාවකි. එම ව්‍යවස්ථා ලිපියේ 28 29 සහ 30 යන වගන්ති වල සඳහන් පරිදි සංඝාය වහන්සේලා යම් වරදක් කර ඇති විටකදී  සංඝ සභාව රැස් කොට ඒ නඩුව විචාරා ගත යුතුය.නොබැරි අවස්ථාවකදී පමණක් නිළදරුවන් ද මැදිහත්ව සංඝයා වහන්සේ සමග එම ප්‍රශ්ණය සමථයකට පත් කරගත යුතුය..බලහත්කාරයෙන් සංඝයා වහන්සේලා ගේ ස්ථාන වලට වැදීම ඉඩ කඩම් අත්පත් කිරීම ආදිය නොකළ යුතු බව එහි පැහැදිලිව දක්වා ඇත්තේය. මේ පෙර සිරිත ඉංග්‍රීසීන් සමග ගැසූ 1815 ගිවිසුමේ පස් වන වගන්තියට ද ඇතුලත්  කොට ඇත. එසේම ඒ අනුව යමින් 1972 ජනරජ ව්‍යවස්ථාවේ පටන් වර්තමාන ව්‍යවස්ථාවටද ඇතුලත් කර තිබේ.එය අද  රජය පිළිගන්නා මූලික නීතියක්  උත්තරීතර නීතියක් බවට පත්ව ඇත.

          මෙවැනි තත්ත්වයක් යටතේ බන්ධනාගාර පණත  හෝ රජය විසින් නිකුත් කරන ලද වෙන යම් හෝ පණතක් මගින් නිකුත් කරන ආඥාවකදී භික්ෂුන් අරභයා හෝ සඝ සන්තක දේ පිලිබඳව හෝ  තීරණ ගැනීමේ දී අනුගමනය කළ යුතු වන්නේ කෙසේද යන්න පූර්වා දර්ශ සපයා තිබේ. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ නව වන වගන්තිය මගින් කියැවෙන දේ තවත් තැනකදී එනම් මූලික් අයිතිවාසිකම් නීති යටතේ පවතින ප්‍රතිපාදන වලින් යම් අන්දමකට හෑල්ලු කොට තිබුණද රජය හෝ මැති ඇමැතිවරු හෝ නිළධාරින් හෝ අනුගමනය කළ යුත්තේ මූලික නීතිය සහ පෙර සිරිතයි.එසේ නම් 1948 න් පසු පෙර සිරිතට අනුව රටට ගැලපෙන නීති පද්ධතියක් සකස් කර ගැනීමට නොහැකිව තිබෙන්නේ ඇයිද යන ප්‍රශ්ණය මතු වේ.

          නිදහසින් පසු සිංහල ජනතාව විසින් පත් කර ලැබූ නියෝජිතයන් රාශියක් මෙරට පාලනය කළහ. එමෙන්ම සිංහල උරුමය සහ ජාතික හෙළ උරුමය නියෝජනය කරමින් භික්ෂුන් වහන්සේලා සහ ගිහි නියෝජිතයන් පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත් වූහ.රටේ මූලික නීතිය අනුව නීති සංග්‍රහ කිරීම රෙගුලාසි පැණවීමේ ප්‍රතිපත්තිමය තීරණ ගත හැක්කේ ඔවුන්ටය. ව්‍යවස්ථාව අර්ථ නිරූපණය කිරීමේ ප්‍රතිපාදනයන්ද 125 වන වගන්තිය ප්‍රකාරව හිමිව ඇත්තේය.1948 ට පෙර සිටම මෙරට වාසය කරන මුස්ලිම් සහ දෙමළ අය වෙනුවෙන් මේ මන්ත්‍රණ සභා නියෝජිතයන් විසින් නීති අණ පණත් සම්මත කළහ. 1806 දී ආරම්භ කළ මුස්ලිම් විවාහ හා දේපළ නීතිය මේ වන විට කාති උසාවි පිහිටුවීම දක්වා විකාශනය ව තිබෙන්නේ ඒ අනුවයි. එසේම වර්තමාන බැංකු කටයුතු වලදී මුස්ලිම් ශරියා නීතිය අනුව ඉස්ලාම් බැංකු කරණයක්ද ස්ථාපිත කර තිබේ. එහෙත් මෙම ජන වර්ග කෙරෙහි රටේ මූලික නීතියක් ස්ථාපිත වී නොමැත.ලංකාවේ වැඩි පිරිසක් නියෝජනය කරන සිංහල බෞද්ධයා ආවරණ කරමින් මූලික නීතියක් ව්‍යවස්ථා ගැන්වී තිබුණද මේ මැති ඇමතිවරු රෝම ලන්දේසි නීති පොතේ පෙර සිරිත බල ගන්වා ලීමට උත්සාහයක් ගෙන නොමැති බව කණගාටුවෙන් යුතුව කිව යුතුය. පසුගිය කාලයේ පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කිරීමට උත්සාහ දරණ ලද කතිකාවත් පණත මේ පෙර සිරිත අනුව සැකසූවක් නොවේ. සංඝ සංස්ථාව රෝම ලන්දේසි නීතියට යටත් කිරීම එහි මූලික අරමුණ විය. සංඝාධිකරණ පණත වුව සකස් විය යුත්තේ පෙර සිරිත ව්‍යවස්ථාව අනුව මිස වර්තමාන නීතියේ හර පද්ධතියට යටත්ව නොවේ.

        මෙවැනි තත්ත්වයක් යටතේ තලතා අතුකෝරළ මහත්මිය නගන තර්කය කුමක්දැයි නැවත විමසිය යුතුය. පූජ්‍ය ඥාණසාර හිමියන් හට  දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 346 සහ 486 වගන්ති වල දැක්වෙන සාපරාධී බිය ගැන්වීම  යන ප්‍රතිපාදන අනුව දඬුවම් දී තිබේ.මෙම දඬුවම ලබා දීමට බලවත් වුවමනාවක් රජය පැත්තෙන් තිබූ බව පැහැදිලිය.ඇපෑල අවස්ථාවේදී නීතිපති නිළධාරියෙකු නොපැමිණීමෙන් ඒ බව සනාථ වේ.  එතැනින් එහාට එම පාර්ශවය බලාපොරොත්තු වන්නේ උන්වහන්සේ ගේ සිවුරු ගලවා සංඝ සංස්ථාවට නිග්‍රහ කිරීමයි. එය දැන් සිදු වී ඇත. එය සාධාරණී කරණයට ඇමතිනිය උත්සාහ කරන්නේ සමස්ත එක්සත් ජාති පක්ෂයම එම මතයේ සිටින බැවිනි. එසේම සිංහල බෞදධයන් වෙනුවෙන් කිසිවක්ම නෙකරන නීතිඥ සංගමය සහ එහි ගරු සභාපති වරයා පූජකයන් සහ සංඝයා වහන්සේ සම කර තබයි. පූජ්‍ය පූජක පක්ෂය යනු දෙකක් බව මේ අය නොදනිති. මහණ උපසම්පදා ලද භික්ෂූන් වහන්සේ අරභයා සංඝයා වහන්සේ විසින් රැස්ව විචාරා විමසිය යුතු මෙන්ම නිවන් මාර්ගය උදෙසා තිබෙන පලිබෝධ අත්හැරීම පිලිබඳ අවවාද රාශියක් උන්වහන්සේලා අනුගමනය කරන බව  මේ අය නොදනිති. නැතහොත් ඒවා දැන ගැනීමට උනන්දුවක් නොදක්වති.නිවන් මාර්ගයට පිළිපන් භික්ෂුන් වහන්සේලා ගේ වැරදි නිවරදි කරනු ලබන්නේ ඒ සංස්ථාවේ විනය නීති වලට අනුකූලවයි. එය පුනරුත්ථාපනය කරලීමකි. හැකිතරම් නිවන් මගට පිළිපන් පුදගලයා ආරක්ෂා කිරිම එහි බලාපොරොත්තුවයි. එම නිසා නීතිය ඉදිරියට පමුණුවනු ලැබූ යම් භික්ෂූන් වහන්සේ නමකට දඬුවම් පැමිණ වීමට ප්‍රථම අදාල සංඝ සභාවට දැනුම් දීම උසාවියේ වගකීම විය යුතුය. බන්ධනාගාර ගත කළ යුත්තේද මහණ කම හළ යුත්තේ ද එම සංඝ සභාවේ තීරණයට අනුවයි. එය මේ රටේ ව්‍යවස්ථාවට මෙන්ම පෙර සිරිතටද හිස නැමීමක් වන්නේය.

      තලතා අතුකෝරළ ඇමති තුමියද නීතිඥ සංගමෙයේ සභාපති වරයාද මේ ප්‍රශ්ණය අරභාය ප්‍රකාශයක් කිරීමට ප්‍රථම බුද්ධ ශාසනයට අදාල කාරණා කාරණා ගැන මහාසංඝ රත්නය හමු වී අවවාද අනුශාසනා ලැබ ගත යුතු වන්නේ එහෙයිනි. එසේම සංඝ සංස්ථාව තමන්ගේ දේශපාලන අවශ්‍යතා සඳහා භාවිතා නොකොට භික්ෂූන් වහන්සේලා දේශපාලන අතකොළු බවට පත් නොකර බුද්ධ ශාසනය සුරක්ෂිත කොට පෝෂණය කිරීම කරට ගත යුතුය. මෙය විපක්ෂයට ද හොඳ පණිවිඩයකි. රාමසාන් සමයේ පල්ලි වලට රිංගා ගෙරි මස් අනුභව කර භික්ෂූන් වහන්සේලාට අපහාස කරන අතැමුන් හටද හොඳ පණිවිඩයකි.

ජාතික භාෂා ඇමතිගේ බෙදුම්වාදී මනෝ ව්‍යාධිය

                              

           ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට ඇති තදියම නම් විධායකය අහෝසි කොට පාර්ලිමේන්තුවට බලය ගැනීමයි. නිසි අධ්‍යාපනයක් නොමැති සල්ලි වලට විකිණෙන අල්ලසට නැමෙන හෘද සාක්ෂියක් නැති මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් සමන්විත පාර්ලිමේන්තුව වත්මන් අගමැති ගේ අත් අඩංගුවේ පවතින බව කවුරුත් දනී.එවැනි ව්‍යුහයකට රටේ විධායකය භාර දීමෙන් ඇති වන අස්ථාවරත්වයෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීමට නැතිනම් බොර දියේ මාලු බෑමට ජ.වි.පෙ .සැරසෙනවා විය හැකිය.මේ කලබගෑනි අස්සේ ජාතික භාෂා ඇමති ගෙන්ද ව්‍යවස්ථා සංශෝධන යෝජනාවලියක් කරළියට එන බවට ඉඟි පළ වෙයි. මේ ඇමතිවරයාට පමණක් නොව යහපාලනයට උපදෙස් සැපයූ චන්ද්‍රිකා මැතිණියටත් තිබෙන ලොකුම හිස රදය නම් 1956 වසරේදී සිංහලය  රාජ්‍ය භාෂාව කිරීමයි.

          පණස් හයේ විප්ලවය නමින් සිදු වුණු ජනතා ජයග්‍රහණය 1948 න් පසු නොලද නිදහස යම් කිසි මට්ටමකින් තහවුරු කර ගැනීමකි. වසර දෙදහස් පන්සීයක ඉතිහාසය තුළ ඓතිහාසික භාෂාවක් වූ සිංහල භාෂාව රටේ ප්‍රමුඛතම භාෂාව බවට පත් කර ගැනීමට සිංහල ජනතාවට තිබූ අභිලාශය ට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වේදිකාව මත බරපතල වටිනාකමක් හිමි විය. මේ  ජයග්‍රණය නිසා සිංහල බස යොදා ගනිමින් ඉගෙන ඉහළ ගිය රාජ්‍ය තනතුරු වලට ගිය උගතුන් සංඛ්‍යාව සුලු පටු නැත. ගමේ අහිංසක ගොවියාගේ කම්කරුවාගේ දරුවාටද විශ්ව විද්‍යාල වරම් ලැබූවේ මේ ජයග්‍රහණය නිසාවෙනි.මේ රටේ ජනගහනයෙන් සියයට නමයක් පමණ වූ දෙමළ ජනතාවට විශේෂයෙන්ම දෙමළ නායකයන්ට එතෙක් ඉංග්‍රීසි ආන්ඩුවෙන් ලැබී තිබූ වරප්‍රසාද අඩුවන බව දැන ගත් කල්හි ඔවුහු මේ රජ බස් පණතට විරොධය පෑහ. වාහන වල ශ්‍රී අකුරට තාර ගෑහ.සත්‍යග්‍රහ කළහ. රජයේ ඉහළ තනතුරු වලට පත් වීමට තිබූ විශේෂ වරප්‍රසාද ඔවුන්ට අඩු වුණ බව සැබෑය. විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුලත් වීමේදී ලැබූ අවස්ථා අඩු වූ බව හැබෑය. නමුත් ඔවුහු ද රටේ පුර වැසියන් ලෙසට කල්පනා කලා නම් විශේෂ වරප්‍රසාද බලාපොරොත්තු විය යුතුවා නොවේ. මේ සුලු තරඟය විශාල රණ්ඩුවක් බවට පෙරලා ජාතිවාදය කුළු ගන්වා උතුර වෙන් කරලීමට කැස කවා රටම ලේ විලක් කලේ වරප්‍රසාද අහිමි වූ දෙමළ නායකයන් අතලොස්සකගේ අභිලාශයන් ඉටු කරගැන්මටයි.

        අද වන විට ඔඩු දුවා ඇති දෙමළ ජාතිවාදයට මුල මෙයයි. රටක් වශයෙන් අපේ ඉදිරිගමන ආපස්සට ඇද දැමූ මේ දෙමළ ජාතිවාදය අපේ සිංහල නාකයන්ටද රට ඇවිස්සීමට හොඳ මාතෘකාවක් විය.දෙමළ සුලු තරයේ චන්ද සඳහා විශේෂ වටිනාකමක් දී සිංහල දෙමළ භේදයට  පිදුරු දැමූවේ ඔවුහුය. අද එය මුස්ලිම් අන්තවාදය වර්ධනය වීම දක්වා ඔඩු දුවා තිබේ. දැන් මනෝ ගනේෂන් ජාතික භාෂා ඇමති තප්පුලන්නේ 1956 දී දෙමළ භාෂව රාජ්‍ය භාෂාව නොකිරීමේ වරද සිංහල ජනතාව පිට පටවමිනි. නමුත් බණ්ඩාරනායක මහතා දෙමළ භාෂාවට සාධාරණ තැනක් දීම සඳහා පණතක් ගෙනවුත් උතුරු නගනෙහිර ප්‍රධාන භාෂාව (පරිපාලන )දෙමළ බවට පත් කළ හැටි ඔහුට අමතකය. ඉන්පසු ඩඩ්ලි සේනානායක මහතා එය තවත් තහවුරු කරමින් 1965 දී උතුරු නැගනහිර පළාත්වල සිංහල භාෂාවට හිමි තැන නැති කොට දෙමළ චන්ද ලබා ගැන්මට  කප්පම් දුන් හැටි (කියවන්න රට බෙදුණු හැටි සහ යුග පෙරළියක් සටහන්) අපට මතක් වේ. මේ වරප්‍රසාද ගත්තේ ජාතිවාදයෙන් මිස සංහිඳියාවෙන් නොව්. දෙමළ භාෂාවට ද ස්වභාෂාවක් වශයෙන් නිසි තැන හිමි විය යුතු යයි ද එය ස්වයං තීරණ අයිතිය මත පදනම්ව වෙනම දෙමළ රාජ්‍යක ප‍්‍රධාන භාෂාව විය යුතු යයි ද 1949 දී බිහිවූ චෙල්වනායගම් මහතාගේ දෙමළ රාජ්‍ය පක්ෂයේ(ෆෙඩරල් පක්ෂය ) මතවාදය වූ බවද මෙහිදී මතක් කළ යුතුය.

       මනෝ ගනේෂන් ජාති භාෂා ඇමතිවරයා ගේ අභිලාශයද මෙය බව නිසැකය.දැනටමත් දෙමළ බසට රටේ පිළිගැනීමක් හිමිව පවතින අවස්ථාවක(ජාති භාෂාවක් වශයෙන්) ඔහු ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් මගින් එම වුවමනාව කරළියට ගෙන එන්නේ බෙදුම්වාදී න්‍යාය පත්‍රයට අනුවය. ඔහු යටතේ තිබෙන ජාතික භාෂා අමාත්‍යංශයේ  ප්‍රධාන වගකීම 1991 අංක 18 දරන රාජ්‍ය භාෂා කොමිෂන් සභා පණතේ පරමාර්ථ ඉටු කිරීමයි. එම පණතේ  අංක හත දහ අට සිට විසිපහ දක්වා ප්‍රතිපාදන වල පැහැදිලිව සඳහන් වන්නේ රාජ්‍ය භාෂා ප්‍රතිපත්තිය උල්ලංඝණය වීමේදී  ගත යුතු ක්‍රියාමාර්ග ගැනයි.නමුත් එම අමාත්‍යංශය එවැනි ප්‍රතිප්තියක ට මුල්ව ක්‍රියා නොකරන බව තිබෙන නිදසුන් බොහෝය.

       ලංකාවේ දරුවන්ගේ විභාග කටයුතු වලදී අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශය දැරිය යුත්තේ පොදු මතයකි.යම් ලකුණු මට්ටමක් නිර්දේශ කරන විට එය සැමට සාධාරණ ලෙසට ස්ථාපිත කල යුතුය. නමුත් පහ වසර ශිෂ්‍යත්ව විභාග කඩයිම් ලකුණු ප්‍රකාශයට පත් කරන විට එය එසේ සිදුව නැත. එහි සිංහල මාධ්‍ය ලකුණු වෙනමත් දෙමළ මාධ්‍ය ලකුණු වෙනමත් විෂමතාවයක් සහිතව ප්‍රකාශයටපත් කොට තිබේ. එයට අමතරව මන්නාරම මඩකලපුව කිලිනොච්චිය යාපනය සහ මුලතිවු යන් දිස්ත්‍රික්කයන්හි සිංහල ලකුණු කිසි සේත්ම් ප්‍රකාශයට පත් කොට නැත. මෙම ගැටළුව දැනට වර්ෂ පහක පමණ සිට එකලෙස ක්‍රියාත්මක වෙයි.මෙවැනි විෂමතාවයක් ඇති කිරීමට පදනම් වූ හේතුව විමසා කීප වරක්ම අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයට අප කරුණු ඉදිරිපත් කළෙමු.අවසාන වශයෙන් වර්තමාන අධ්‍යාපන ලේකම් තුමගෙන් එය ප්‍රශ්ණ කොට ලිපියක් ඉදිරිපත් කළෙමු. එහෙත් එම විමසීම් වලට කිසිම පිළිතුරක් ලබා දීමට අධ්‍යපන අමාත්‍යංශයේ වර්තමාන ලේකම්වරයා කටයුතු කර නොමැත. පසුව තොරතුර දැන ගැනීමේ පණත යටතේ නීතීඥ ප්‍රසාදීනී මුදුන් කොටුව මහත්මිය ගේ නමින් කරන ලද ඉල්ලීමට අද වන තුරු එම අමාත්‍යංශයේ තොරතුරු දැන ගැනීමේ ඒකකය විසින් පිළිතුරු ලබා දී නොමැත.

       අපගේ ඊළඟ පියවර වූයේ තොරතුරු දැන ගැනීමේ පණත යටතේ ජාතික භාෂා අමාත්‍යංශයට මෙම ගැටළුව පිළිබඳ ඉල්ලීමක් ඉදිරිපත් කිරීමයි. මෙම ලිපියට එම කොමිෂන් සභාවෙන් 2017/12/06 දරන දාතම යටතේ නීතිඥ ප්‍රසාදිනී මුදුන්කොටුව මහත්මියට ලැබුණු පිළිතුර මෙසේය.

1/ භාෂාව සම්බන්ධ ප්‍රතිපාදනයන් ඇතුලත් වන්නේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්තාවේ 6 වන පරිඡෙදයේය. මෙම පරිඡෙදයේ ඇතුලත් 18 සිට විසිපහ දක්වා ව්‍යවස්ථාවලින් දැක්වෙන භාෂාව සම්බන්ධ ප්‍රතිපාදනයන් නියාමනය කිරීම මෙම කොමිෂන් සභාවේ කාර්යයි.ඔබ විසින් ඉදිරිපත් කර ඇති තොරතුරු අයදුම්පත්‍ර යෙන් විමසා ඇති පරිදි ශිෂ්‍යත්ව විභාගයේ සිංහල සහ දෙමළ මාධ්‍ය ලකුණු අතර විෂමතාවයක් පැවතීම රාජ්‍ය භාෂා ප්‍රතිපත්තිය උල්ලංඝනය කිරීමක් ලෙස සැලකිය නොහැක.

2/ පහ වසර ශිෂ්‍යත්ව විභාගයේ යාපනය කිලිනොච්චිය මන්නාරම හා මඩකලුපුව යන දිස්ත්‍රික්ක තුනේ ලකුණ මට්ටම සිංහලයෙන් ලබා නොදීමට හේතුව කුමක්ද යන්න සම්බන්ධ තොරතුරු මෙම කොමිෂන් සභාව සතුව නොමැත.එහෙත් එමගින් රාජ්‍ය භාෂා ප්‍රතිපතතිය උල්ලංඝනය වීමක් සිදු ඇත.එබැවින් මේ සම්බන්ධයෙන් 1991 අංක 18 දරණ රජ්‍ය භාෂා කොමිෂන සභා පනත  ප්‍රකාරව විභාල දෙපාර්තමේන්තුව වෙතින් විමර්ශනයක් සිදු කරන බව දන්වමි.

      මෙම විමර්ශනයෙන් පසුව නැවත 2018/03/07 දාතම යටතේ නීතිඥ ප්‍රසාදිනී මුදුන්කොටුව වෙත එවන ලද ලිපියේ සඳහන් කරුණු මෙසේය.

1/ කිලිනොච්චිය යාපනය හා මඩකලුපුව යන දිස්ත්‍රික්ක වලින් පාසල් වලට සිසුන් තෝරා ගැනීමට ශිෂ්‍යාධාර ප්‍රදානය කිරීමට 5 ශ්‍රේණිය සිසුන් සඳහා පවැත්වෙන විභාගය සඳහා සිංහල මාධ්‍ය යෙන් කිසිම අයදුම්කරුවෙකු පෙනීසිටියේ නැති බව සහ ඒ අනුව එම දිස්ත්‍රික්ක වලට සිංහල මාධ්‍ය යෙන් ලකුණු මට්ටම තීරණය කිරිමට හැකියාවක් නොමැති බව.

     ප්‍රශ්ණය පැහැදිලිව අසන විට අසා ඇති මූලික කරුනු වලින් කීපයක් හලා රජ්‍ය භාෂා කොමිෂන් සභාව උත්තර දෙන හැටි මෙසේය. කඩයිම් ලකුණ වලට තිබෙන විෂමතාවය  ඇති වීමට  හේතුවූ ප්‍රතිපත්ති ය ගැන කිසිම සඳහනක් නොකරන ඔවුන් දිස්ත්‍රික්ක හතරෙන් මුලතිවු දිස්ත්‍රික්කය හලා අනෙක් දිස්ත්‍රික්ක වල සිංහල ළමුන් නැති බව පවසා තොරතුරු ලබා දීම සම්පූරණ නො කරයි. මන්නාරම මඩකලපුව යාපනය යන දිස්ත්‍රික් වල තිබූ සිංහල පාසල් සියල්ල ත්‍රස්තවාදී සටනේදී විනාශ කරන ලද අතර එම ඉඩම් පවා කොටි සංවිධානයේ සාමාජිකයන්ට බෙදා දී ඇත. එම පාසල් නැවත ගොඩ නන්වා නොමැත. මුලතිවු දිස්ත්‍රික්කයේ සිංහල බහුතරයක්  ජීවත් වන අතර උත්තර දීමෙන් මග හැර ඇත්තේ එම දිස්ත්‍රික්යේ දරුවන්ට  පාසල්  තිබෙන බැවින්ය.

        සැබවින්ම මෙම ප්‍රශ්ණයෙන් පැහැදිලි වන්නේ අසාධාරණ කම් සිදුව තිබෙන්නේ පැහැදිලව සිංහලයන්ට බවයි. උතුරු සහ නැගනෙහිර පළාත් වල වෙසෙන සිංහලයන් පළවා හැර ඔවුන් ජීවත් වූ ඉඩම් කොල්ල කන ලද අතර ඉතිරිව සිටින පිරිසටද මෙවැනි අකටයුතුකම් කරමින් සිංහලය් බහුතරයක් වෙසෙන  තැන් වලට පලා යන ආකාරයට කටයුතු සිදු කරමින් ඇත.රාජය භාෂා කොමිෂන් සභා වේ පණත අනුව එහි 18 වනවගන්තියේ (අ) ඡේදයෙහි සඳහන් පරිදි යම් රාජ්‍ය භාෂාවක තරාතිරම පිලිගැනීම සිදුනෙවන බව හෝ පිළිගැනීම සිදු වී නොමැතිබව යන පැමිණිල්ල විභාග කිරීමට එම කොමිෂන්  සභාව බැඳී ඇත. නමුත් අප විසින් කරන ලද පැමිණිල්ල මත විභාගයක්ද නොපවත්වා තොරතුරුද වසන් කරමින් රජ්‍ය භාෂා කොමිෂන් සභාව කර ඇත්තේ බරපතල වරදකි. ජාතික භාෂා ඇමතිවරයා තම විෂයයන් මගහරිමින් දෙමළ අභිලාශය පමණක් එනම් වෙනම රාජ්‍යක් සඳහා වෙනම භාෂවක් ඇති කරගැනීම පිණිස පමණක් කටයුතු කිරීමට තැත් දැරීම සත්‍යයක් බවට වෙනත් උදාහරණයක් අවශ්‍ය නැත.මේ දෙමළ නායකයන් ගේ මනෝ ව්‍යාධිය ඉතා ඉක්මනින් සමනය නොකළහොත් රටම නැවතත් ලේ වලක් බවට පත් වීම වළක්වා ලිය නොහැකිය.