ඔරුමිත්තනාඩු වේ බුද්ධශාසන සංහාරය

                                             

         දෙදහස්නවය වසරේ කොටි ත්‍රස්ත සංවිධානය පරාජයට පත් කොට ජන ඝාතක යුද්ධය නිමා කළ පසු උතුරේ ජන ජීවිතය නැවත යාථා තත්ත්වයට පත් කරලීමට රජය විශාල මහන්සියක් ගන්නා ලද අතර මහා මාර්ග තනවා එම ප්‍රදේශ වල ජනතාවට අනෙක් ප්‍රදේශ සමග සම්බන්ධ වීමට ඉඩ හසර ලබා දුන්හ. මේ යටිතල පහසුකම් ඇති කිරීමට යුධ හමුදාව කළ කැපවීම ඉතා විශාලය.ජාති භේදයකින් තොරව ඔවුහු ගම්මාන ගොඩ නැගූ බව උතුරේ සිවිල් ජනතාව දනී.මේ ජනතාව යුද්ධය නිසා පීඩාවට පත් වූයේ කොටි ත්‍රස්තයන්ගේ බිහිසුණු ක්‍රියාමාර්ගයන් නිසාවෙනි. උතුරත් දකුණත් අඩු වැඩි වශයෙන් බියෙන් සැකයෙන් නොසිටි දිනක් එකල නොවුණු බව අපට මතක් වේ. රටේ රජයට විරුද්ධව සන්නද්ධ අවි ඔසවා ලූ මේ කණ්ඩායම දණ ගස්වා යුද්ධය නිමා කළ පසු කවුරුත් සැනසුම් සුසුම් හෙලූහ. අවසාන සටන පැවතී නන්දිකඩාල් කලපුවෙන් එගොඩ වී හමුදාව භාරයට පැමිණි සිවිල් ජනතාවද හමුදාවේ ආදරය සහ සැලකිල්ල ලබා ගනිමින් පුනරුත්ථාපනය වූහ. මෙවැනි මානුෂීය මෙහෙයුමක යෙදී සිටි හමුදාවට විරුද්ධව ගතු කියා ජාත්‍යන්තරය උසි ගන්වා  යුධ අපරාධ චෝදනා සකස්කර ලන්නට ඉඩ හසර ලබා දුන් නායකයන් අද රට පාලනය කරති. මේ පාලකයන් රජයට එරෙහිව යුධ වැදුණු කොටි පවුල් වෙනුවෙන් වන්දි ගෙවීමට හානිපූර්ණ පනතක්ද සම්මත කළහ. ඒ පනත දිනවන්නට රජයේ සිටි පනස්නව දෙනෙකු අත් ඉස්සූ බව දැන් හෙළි වී අවසන්ය.

         මෙම හානිපූර්ණ පනතේ කිසිම තැනක කොටින්ට වන්දි ගෙවීමක් ගැන සඳහන් නොවුණත් ප්‍රතිසන්ධානයට අදාල ලියවිල්ලේ ප්‍රකාර ව වින්දියන්ට වන්දි ගෙවීම ගැන දක්වා ඇත. මේ ප්‍රතිසංන්ධානය යනු මංගල සමරවීර විසින් ජිනීවා වලදී එකඟ වූ 30/1 යෝජනාවලියේ සඳහන් ක්‍රියාවලියයි.අනෙක නම් මීට පෙර සම්මත කළ අතුරුදහන් කාර්යාල පනතට අදාලව හෙළිවන පුද්ගලයන් වෙනුවෙන් වන්දි ගෙවීමයි. එවිට ත්‍රස්තවාදීන් සඳහා වන්දි ගෙවීම පිණිස මේ පනත ඉදිරිපත්ව ඇති බව පැහැදිලි වේ.මේ පනත පරාජයට පත් කිරීමට ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට  පවා කිසිම වුවමනාවක් තිබූ බව නොපෙනේ. දහනවවන සංශෝධනයට සිය එකඟතාවය පළ කලා සේම හානි පූර්ණ පනතට එකඟ නොවී එහෙත් මග හැර ගොස් සම්මත වීමට ඉඩ හලේ කිනම් දේශපාලන සූදුවක් නිසාදැයි ජනතාව දැන් ක්‍රමයෙන් තේරුම් ගනිමින් සිටිති.

         යුද්ධ කාලයේ උතුරේ යම් නීතියක් ක්‍රියාත්මක වූයේ ප්‍රභාකරන් සිය එකාධිපතිත්වය ඔස්සේ සියල්ල පාලනය කළ බැවිනි. ඔවුහු අවි බලයෙන් වෙනම රටක් දිනාගන්නට තැත්කළහ. එම නිසා උතුරේ සහ නැගෙනහිර පෙදෙස් වල තිබූ පූජනීය ස්ථාන හෝ පුරාවස්තු හෝ විනාශය පත් නොවුණි. කල්ලඩි වැනි තැන්වල ඔවුහු කොටි සම්ප්‍රේෂණ කුළුණු පවා ඉඳි කොට තිබුණද එවා විනාශ නොකළහ. යුද්ධයෙන් පසු හමුදාව විසින් මහ කැලයෙන් වැසී තිබූ පුරාණ බෞද්ධ නටබුන් රාශියක් සොයා ගන්නට යෙදුණි. හමුදා කඳවුරුද ඒව අසල තිබූ බැවින් මෙම තැන්වල බුදු පිළිම පවා තැන්පත් කළහ. නමුත් යහපාලන රජය පත් වූ පසු රජය විසින්ම දෙමළ බෙදුම්වාදීනට පහසුකම් සැපයීම නිසා දකුණ සමග එක් වෙමින් තිබූ උතුර නැවතත් වෙන්කරලීමට පිඹුරු පත් සැකසූහ.උතුරේ මහ ඇමති වරින් වර කරන  ප්‍රකාශ මෙන්ම සිවාජිලිංගම් විජයකලා වැන්නවුන් විසින් නීතිය නොතකා කරන ලද ඇතැම් ක්‍රියා දෙස බලන කල්හි. දකුණේ සිංහලයාට නොමැති නීතියක් උතුරේ දැන් බල පැවැත්වෙයි.ඔවුන් ගේ දෙමළ නිජබිම තහවුරු කලීමට අවශ්‍ය සෑම ක්‍රියාමාර්ගයක්ම ගැනීමට ඔවුහු පසුබට නොවෙන බව පෙනේ. ඔවුන් ගේ අලුත්ම සෙල්ලම පුරාවස්තු ඩෝසර කිරීමයි. මෙම ක්‍රියාදාමය පටන් ගත්තේ මුස්ලිම් අන්තවාදීන් අතිනි. ඒ 2014 දී පමණය.මොට්ටාගල හිරුකෝවිල් වැනි තැන්වල තිබූ ස්ථූපයන් ඔවුහු ඩෝසර කළහ.  කුඹුරු වලට සමතලා කළහ. හිරු කෝවිල් වල දාගැබ දෙපළු කරමින් ඩෝසරය ගමන් කරවූහ.මේවායින් සම්භ වූ පුරාවස්තු තවමත් නැගෙනහිර උසාවි වලගබඩා වල තිබෙන බව දැන ගන්නට ඇත.දැන් දෙමළ ජාතිවාදීන්ද මේ මග ගනිමින් පැරණි ස්ථූප විනාශ කරමින් බෞද්ධ අනන්‍යතාවය නැති කර දමමින් සිටී.ත්‍රිකුණාමලේ සාම්පූර් ස්ථූපය කඩා ඒ මත කෝවිලක් ඉඳි කරන්නට තැත්කළ පූජකවරයෙක් සහ ඩෝසර ක්‍රියා කරුවෙක් අත්අඩංගුවට පත් වූ අතර තවමත් එම ස්ථූපය යථා තත්ත්වයට පත් කරලීමට පුරාවිද්‍යාවට නොහැකිව තිබේ. කුරුන්දි අට්ඨ කතාව ලියූවායි සැලකෙන  කුරුඳුමලේ විහාරයට වැඩම කොට ආපසු එමින් සිටි හිමිනමකට විරුද්ධව ඔඩ්ඩුසුඩාන් පොලීසිය තහනම් නියෝගයක් ගනු ලබනුයේ පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවට යටිතල පහසුකම් සැපයීමට ඉදිරිපත් වීම නිසාවෙනි.මෙම මස විසිදෙවනි දා මුලතිවු අධිකරණය එම තහනම  ඉවත් කර ගත්හ. එහෙත් කිසිම ආගමකට අයත් පිරිස් මේ සංරක්ෂණයට සහාය කර නොගෙන පුරාවිද්‍යා කටයුතු කළ බවටද නියෝගයක් නිකුත් වී තිබේ. එයින් කියැවෙන්නේ කුමක්ද. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ නව වන වගන්තියෙන් කියැවෙන දේ උතුරේ දී අවලංගු වන බවයි.

              බුද්ධ ශාසනය යන්නෙහි  අර්ථ දැක්වීමක් නව සිය පණස් හතේ බුද්ධශාසන කොමිෂන් සභා වාර්තාවේ සටහන් වී තිබේ..බෝධි වෘක්ෂ පෙති පිළිම ස්ථූපයන්ද එයට අයත්ය.උතුරේ පමණක් පැරණි බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන දෙසීයකට අධික සංඛ්‍යාවක්  හඳුනා ගෙන තිබේ. එයට අමතරව ත්‍රිකුණාමල දිස්ත්‍රික්කය තුළ අසූවක්ද  මඩකලපු පළාත ගවේශණය කොට 2017 වසරේදී සම්පූර්ණ පුරාවස්තු 648 ක්  ද හඳුනාගෙන ඇත. ඉන් පන්සීයක් පමණ බෞද්ධ සිද්ධස්ථානයන්ය.මෙම ස්ථාන ගැසට් කිරීමට දෙපාර්තමේන්තුව ක්‍රම දෙකක් අනුගමනය කරති එකක් නම් ස්මාරක වශයෙන් ගැසට් කිරීමයි.අනෙක නම් රක්ෂිත වශයෙන් ගැසට් කිරීමයි. ස්මාරක වශයෙන් ගැසට් කිරීම සරල දෙයක් වුවද රක්ෂිත ගැසට් කිරීමට කල් ගත වේ. මීට වසරකට පමණ ප්‍රථම 2017 ඔක්තෝබර් මාසයේදී අධ්‍යාපන අමත්‍යංශය මගින් චක්‍ර ලෙඛණයක් නිකුත් කරමින් දන්වා සිට ඇත්තේ රක්ෂිත වශයෙන් පමණක් ගැසට් කරන ලෙසටයි. එම නිසා යටකී නැගෙනහිර පළාතේ ස්ථාන නීත්‍යානුකූල කරලීමට යම් බාධාවක් පැමිණ තිබෙන්නේ යයි දැන ගන්නට ඇත.2018 ඔක්තෝබර් මාසයේ   උතුරේ පුරාවස්තු සංහාරය නිරීක්ෂණය කිරීමට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී වරුන් දෙනෛකු මුලතිවු බලා ගියහ.මේවා මාධ්‍ය මගින් ප්‍රකශ වූ පසු කලබලයට පත් සංස්කාතික ඇමතිවරයා 2018 ඔක්තෝබර් මස 10 වන දින පාර්ලිමේන්තුවේදී ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් ඉතා නින්දිත කතාවක් සිදු කර තිබේ. එයින් ගම්‍ය වන්නේ මෙරටේ පුරාවස්තු වැඩිපුරම විනාශ කරන්නේ සිංහල ජනතාවව බවයි. අනුරාධපුර දිසත්‍රික්කයෙන් වැඩි පමණයක් පුවස්තු විනාශ සිදු වන බව ඔහු සංඛ්‍යා ලේඛන ඉදිරිපත් කර තිබේ.

        ලංකාවේ දිස්ත්‍රික්ක විසිදෙකෙන් වැඩිමනත් විනාශයන් සිද වන්නේ රජරට බව සැබෑය. ඒ සියල්ල දේහපාලකයන් ගේ ග්‍රහණයට හසුව තිබන තැන්ය. එක් කාලයක් උතුරු මැද පළාතේ මහ ඇමතිවරයෙකු ව සිටි පුද්ගලයෙකු පොකුණු හාරන්නට කියා නිදන් හෑරූහ. තවත් බලවතෙක් යෝධ සංවර්ධන ව්‍යාපර වලට කියා ඉඩම් හෙළි පෙහෙළි කොට  මේ නිදන් හෑරූහ.ඊටත් පෙර එක් අගමැති පුතෙක්ද මේවා ජයටම කර ගෙන ගියිහ.මේ ආදර්ශය ගත් ජනතාවද මේ මග යමින් පැරණි ස්ථාන සොයමින් යකුළු පහර හෙළමින් බුදු පිළිම පවා  විනාශ කර තිබේ.වස්තු තණ්හාවත් මේවායේ ආදීනවත්( වේතරණී නරකයේ උපදින බව ) නොදත් ඔවුහු  බෞද්ධ ස්ථාන පවා කඩා විනාශ කළ බව සත්‍ය්‍යකි.එම නිසාම පුරාවස්තු ආරක්ෂණ කොට්ඨාසයක් පවා පිහිටුවීමට පුරාවිද්‍යා දෙපාර්මේන්තුවට සිදු විය.මුල් කාලයේදී එයින් යහපත් මෙහෙයක් සිදු වුවද පසුවන විට පොලිසියේ තිබෙන අල්ලස සහ පගාව මේවාටද බෝවිය. දඹුල්ලේ කලුදිය පොකුණ අසබඩ සෙල් ලිපියක් ග්‍රයින්ඩර් කළ පුද්ගලයන් පිලිබඳ සාධක තිබියදී පවා මාතලේ පුරාවස්තු අංශයන් අදාල පුද්ගලයන් අත් අඩංගුවට නොගත්තේ අල්ලස සහ පගාව නිසාවෙනි. මේ තත්ත්වය මෙසේ වුවත් උතුරේ සහ නැගෙනහිර දැන් සිදු වන්නේ මීට හාත් පසින් විරුද්ධ පැත්තකි. ඔවුහු නිදන් පස්සේ නොයති. එහෙත් බෞද්ධ ස්ථාන සොය සොයා ඒවායේ ත්‍රිසූල සවි කරමින් කෝවිල් ඇටවීමද ඇතැම  දාගැබ් ඩෝසර කරමින් ඒවායේ කුඹුරු කරවීමද ජයටම කරත්. පසුගියදා මන්ත්‍රී වරු දෙපල මුලතිවු පළාතේ දී මේවා සියැසින් දුටුවහ. යාන් ඔය දාගැබ ඩෝසර කරන ආකාරය සියැසින් දුටුවහ.ඉතින් විජේදාස රාජපක්ෂ ඇමති වරයාට නම් මේ ප්‍රකාශ ජාතිවාදය අවුස්සන සුලු ප්‍රකාශ වෙයි.මේ ඔහුගේ නින්දිත කතාවේ සාරාංශයයි.

     ගරු නියෝජ්‍ය කතා නායක තුමනි මේ කරුණු විශේෂයෙන්ම මේ ගරු සභාවට ඉදිරිපත් කරන්න තීරණය කලේ අපේ රටේ ඉතා වටිනා පුරාවස්තු සහ පුරාවිද්‍යා වටිනාකමක් තිබෙන ස්ථාන විනාශ වනවා කියා මේ දිනවල නිරන්තරයෙන්ම මාධ්‍ය වල විශාල ප්‍රචාරයක් ගෙනයන නිසයි. ඒවා ආගමික භේද ඇති කිරීමේ යටි අරමුණින් කරන බව සමහර මාධ්‍ය කරුණ ඉදිරිපත් කරනවා. ජාතීන් වශයෙන් යම් යම් මතභේද ඇති වන ආකාරයට කරුණු ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා.යාපනය විනාශ කිරීම් 01 මන්නාරම 03 කිලිනොචිචිය 03 මුලතිවු 05 අම්පාර 20 ත්‍රීකුණාමලය 24මඩකලපුව 06 .මේ අතින් ගත්තාම ගරු නියෝජ්‍ය කතා නායක තුමනි.බොහොම පැහැදිලි වශයෙන් තිබෙනවා. උතුරේ හෝ නැගෙනහිර සිදුවුණු යම් හුදකලා සිද්දියක් හෝදෙකක් අලලා විශාල වශයෙන් ජාතීන් අතර ඝට්ටන ඇති කරන්න ආගම් අතර ඝට්ටන ඇති කරන්න ජාතිවාදීන් හා ආගම් වාදීන් හදනවා.අන්තාවාදීන් ඉතා සුළු ප්‍රමාණයක් හැම තැනම සිටිනවා.

          ඇමතිවරයා තම ජාම් බේරා ගන්නට හදන්නේ උතුර ගැන නොකියා අනුරාධපුරයේ පුරාවස්තු විනාශ ය ගැන කියමිනි. එක්සත් ජාති පක්ෂයේ හිටපු නායකයෙකු වූ සිරිල් මැතිව් මහතා ගේ යුනෙස්කෝ වාර්තාව පවා ඇමතිවරයා කියාවා නැති බව මෙයින් පෙනේ. එදා සිටම  උතුරේ පුරාවස්තු විනාශ කර තිබෙන්නේ නිදන් සෙවීමේ අරමුණින් නොවේ ඒවා සියල්ල උතුම් බුද්ද ශාසනය අතු ගා දැමීම සඳහා කරන ලද ක්‍රියාවන් වෙති. යෝජිත නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ශ්‍රී ලංකාව ඔරුමිත්තනාඩුවක් ලෙසට නම් කර තිබේ.ඉංග්‍රීසි සිංහල දෙමළ පිටපත් තුනේම එසේය. ඔරුමිත්ත නාඩුව යනු ෆෙඩරල් රාජ්‍යයකි. එසේම ශ්‍රීංකා ජනරජය බුද්ධාගමට ප්‍රමුඛස්ථානය හිමිකරන්නේය. යන්න වෙනස් කොට ශ්‍රී ලංකාව බුද්ධාගමට ප්‍රමුඛස්ථානය හිමිකරන්නේය යනුවෙන් වෙනස් කර තිබේ.පුරාවස්තු ඩෝසර කරමන් දැනටමත් මේ දෙමළ සහ මුස්ලිම් අන්තවාදීන් ඔරුමිත්තනාඩුව ගොඩනගමින් ඇත. ව්‍යවස්ථාව සම්මත වුවහොත් උතුරේ සහ නැගෙනහිර එකදු බෞද්ධ පුරාවස්තුවක් ඉතිරි නොවනු ඇත. ඒ වෙනුවට විකෘති කරන ලද ස්ථාන මත කෝවිල් සහ මුස්ලිම් පල්ලි ඉඳි වීම  සිදු වනු ඇත. ඔක්තෝබර් 23 වන දා එරාවුර් කදුරුවෙල පාරේ මයිලන්ඛාවලි වල තිබෙන බෝධීන් වහන්සේ නමක් යාන්ත්‍රික කියත් භාවිතා කරමින් කපා ඉවත් කරලීමට මුස්ලිම් අන්තවාදීන් කටයුතු කළ ආකාරයද අප දුටිමු.සංහිඳියාව පෙන්වා බුද්ධශාසනය සංහාරය කරන්නේ එලෙසයි

චන්දෙට දුන්නු කප්පම් වල පඩික්කම් -මන්නාරමෙන් හෙළිවූ රජ කොලොප්පම්

               

        යුද්ධය නිසා අවතැන්ව සිටි පුත්තලමේ ජනතාව මන්නාරමේ මුසලි ප්‍රදේශයේ නැවත පදිංචි කරන ලද බව අමාත්‍ය රිෂාඩ් බද්යුදීන් දැන් පිළිගෙන ඇත.පරිසරවේදීන් කුමක් පැවසුවද ඔහු ගේ අණින් විල්පත්තු රක්ෂිතය කපා විනාශ කර නැත.නමුත් ඔහු ගේ අණින් මුසලි ප්‍රදේශය තුළ පිහිටි කලින් හෙළි පෙහෙළිව නොතිබූ මහ කැළයේ ඉඩම් නිදහස් කර එහි ජාසිම් සිටි නමැති නව ජනාවාසය ඉඳි කර තිබේ.මේ බැව් 2018 වර්ෂයේ විගණකාධිපති වාර්තාවෙන්ද හෙළිදරව් වී ඇත. පසුගිය සතියේ මන්නාරමේ  දී පැවැත්වුණු පරිසර සමුළුවකදී ජනධිපත්වරාය විසින්  රිෂාඩ් බද්යුදීන් අමාත්‍යවරයා ඉදිරියේම පවසා ඇත්තේ අතීතයේ කළ වැරදි නැවත නොකල යුතු බවත් සිටුවන ගස් ලක්ෂය ඔහු විසින් රැක බලා ගත යුතු බවත්ය. වැරදි පිළිගැනීම  සමාව දීම සිංහල බෞද්ධයන් ගේ සිරිතකි.එහෙත් සමාව දෙන්නට ප්‍රථම කළ වැරදි යම් කිසි තාක් දුරට නිවැරදි කර ගත යුතුය.යහපාලන රජය හෝ අමාත්‍යවරයා එයට සූදානම් දැයි විමසිය යුතුය.

          මන්නාරම අතීතයේදී හැඳින්වූයේ මන්නාරමය කරඹවලානය හා නෙල්ලිවලානය යනුවෙනි.එය පැරණි පිහිටි රටට අයත් වැදගත් ඓතිහාසික ප්‍රදේශයකි. මෙම පෙදෙස පිහිටිරටින් වෙන්කොට මන්නාරම් නමින් වූ දිස්ත්‍රික්කයට එක් කරන ලද්දේ ඉංග්‍රීසීන් විසිනි. එයට හේතුව ලන්දේසීන් විසින් 1766 ගිවිසුම මගින් මෙම ප්‍රදේශය උඩරට රාජධානියෛන් ලබා ගෙන සිටීමයි. උඩරට රජු විසින් අත් හරින ලද කොටසේ මායිම අදටත් නුවර කලාවියත් මන්නාරම් දිස්ත්‍රික්කයත් වෙන් කරන සීමාව වෙයි.එය කොටි ත්‍රස්තවාදීන් විසින් ඊළාම් සීමාව ලෙසටද ගෙන ඇත. මන්නාරම් තොට අතීතයේදී සිංහල රජවරුන්ට වැදගත් වූවා සේම ඉංග්‍රීසීන්ටද මහත් වැදගත්කමක් ඉසිලීය. එයට හේතු වූයේ මන්නාරමේ සිට කල්පිටිය දක්වා මුහුදු තීරයේ හමුවන මුතු බෙල්ලන්ය. මේ මුතු බෙල්ලන් කිමිදීම දුරාතීතයේ පටන් රජයේ ආදායම් මාර්ගයක් විය. වරින් වර අක්‍රමණිකයන් විසින්ද මේ මුතු කිමිදීම සිය පාලනයට ගෙන ආධිපත්‍ය පතුරුවා ගෙන සිටියහ. වරක් උඩුගම්පල විසූ සකලකලාවල්ලභ රජු මලවරායන් නමැති අක්‍රමණිකයෙකු පළවා හැර ඔහු ගේ නැව් ද පොඩිපට්ටම් කළ බවට ඉතිහාසයේ ලියැවී තිබේ.ඉංග්‍රීසීහු මේ මුතු කිමිදීම කාර්යක්ෂමව විධිමත්ව කරලීමට වාර්තාවක් සකස් කළහ. ඒ අනුව 1887 වර්ෂයේදී ඉන්දියාවෙන් සහ අරාබියෙන් මුතු කිමිදින්නන් ගෙන්වා මුසලි ප්‍රදේශයේ  නවත්වා ගෙන මුතු කිමිදීම ආරම්භ කළ බවට සාක්ෂි හමු වෙයි.ව්‍යවස්ථදායක මන්ත්‍රණ සභා වාර්තාවකට අනුව මුසලි හි මරිච්චකට්ටුව සහ මුල්ලිකුලම් අසල ඉංග්‍රීසීහු මේ මුතු කිමිදින්නන් ගේ කඳවුරු කීපයක් ඇති කළහ.

     

දෙමළ පිරිසට එක් කඳවුරක්ද මරක්කල අයට තවත් කඳවුරක් ද වශයෙන් ඇති කොට සනීපාරක්ෂක පහසුකම් ඇතුළු සියළු දේ ලබා දී මුතු කිමිදීම ධෛර්යමත් කළ බව දැක්විය හැකිය. මේ ආකාරයට 1887 සිට 1891 දක්වා කාලය තුළ ඉන්දීය දෙමළ පුද්ගලයන් සහ මරක්කලයන්  මේ කඳවුරු වලට ගාල් කරන ලදහ.මෙම කඳවුරු පිළිබඳ අදින ලද සිතියමක්ද පෙරකී වාර්තාවට අමුණා ඇත. මෙම වාර්තාවට අනුව දකුණු ඉන්දියාවේ කීලකාරි වලින් ගෙන්වන ලද දෙමළ සහ මරක්කල පිරිසට වෙන වෙනම කඳවුරු දෙකක් සාමය ඇති කිරීමට පොලිසියක්  උසාවියක් පානීය ජල පහසුකම් සඳහා අඩම්පන් කුලම් නමැති වැව ද දිය නෑමට පලන්ඩිකුලම් නම් වැව ද වශයෙන් වෙන් කර තිබූ බවට හෙළි වෙයි. 1891 වර්ෂය වන විට ඉන්දියාවේ කීලකාරි කායලපට්ටනම ටියුටිකොරින් බොම්බාය  ඇතුළු ගම් දොළසකින් ගෙනෙන ලද  මුතු කිමිදින්නන් සහ වෙළෙන්දන් නිසා කඳවුරේ දෙමළ මරක්කල අරාබි ජනගහනය 24000 ක් ප්‍රමාණයකට ඉහළ ගොස් තිබූ බව එහි රෝහල් සුපරින්ටෙන්ඩට් වරයා වූ නවරත්නසිංහම් වාර්තා කර ඇත. අරාබී මුතු කිමිදන්නන් නිතරම ඉන්දියාවේ සිට පැමිණෙන දෙමළ මරක්කල පිරිසට හිරිහැර කළ බවද ඔවුන් ගේ වාඩි ගිනි තැබූ බවද එහි වාර්තා වේ. මේ ප්‍රදේශයේ හින්දු කොවිල් දෙකක් පිහිටා තිබූ අතර 1897 වන විට එකදු මුස්ලිම් පල්ලියක්  හෝ පිහිටා තිබී නොමැත.

          මේ වාර්තාව අනුව දැන් අපට ඉතිහාසය පැහැදිලිය. දීර්ඝ සතුරු අක්‍රමණ වලින් පසුව විශේෂයෙන්ම ලන්ද්සින් මේ ප්‍රදේශ ස්ථීරව අතපත් කර ගැනීමෙන් පසුව ඉන්දීය සක්‍රමණිකයන්ට මෙහි වාසභූමි ඇති වූ බවයි. ඉංග්‍රීසීහු එම පිළිවෙත ඉදිරියට ගෙන යමින් මුතු කිමිදින්නන්  ගේ කඳවුරු ඇති කොට ඔවුන් ගේ මුතු බෙලි ජාවාරම ඉදිරියට ගෙන ගොස් තිබේ.අවසානයේ මේ කඳවුරු වසා දැමූ පසු බොහෝ දෙනෙක් ඉන්දියාවට නැවත සංක්‍රමණය වූ අතර යම් පිරිසක් මෙහි ඉතිරිවූහ දෙමළ අය මේ දුෂ්කර පරිසරයේ වැව් ආශ්‍රිතව පැලපදියම් වූ අතර මරක්කලයන්ද යම් පිරිසක් මෙහි වෙළ හෙළදාමක නිරත වූහ.          1981 ජන සංගණන වාර්තාව අනුව මන්නාරම් දිස්ත්‍රික්කයේ මුවර් ජනයා(මරක්කල) 27717 ක් පමණ විය. එයිනුත් මුසලි ප්‍රාදේශීය උප දිසාපති කොට්ඨාශයෙහි 8665 ක ප්‍රමාණයක්  විය.යුද්ධයෙන් පසුව 2012 වර්ෂය වන විට  සමස්ත මන්නාරම් දිස්ත්‍රික්කය තුළම සිටි මුස්ලිම් ජනගහනයෙන් අවතැන් වූ ගණන 11281 ක් පමණය.එම නිසා ලක්ෂයක් අවතැන් වී යැයි අමාත්‍යවරයා පවසන දේ මුසාවකි. 1981 වර්ෂය වන විට මුසලි බල පෙදෙසේ සිංහල ජනගහනය දක්වතොත්  එක්දහස් අට සිට අසූ දෙකකි.මුසලිහි  බෞද්ධ ජනගහනය 842 කි. යුද්ධ කාලයේදී මෙම මුසලි පළාතේ සිටි බොහෝ දෙනෙක් අවතැන් වූහ. මුස්ලිම් පිරිස පුත්තලම් පැත්තට සංක්‍රමණය වූ අතර සිංහලයන් අනුරාධපුරයටත් වෙනත් පළාත් වලටත් සංක්‍රමණය වූහ. 2009 යුද්ධය අවසාන වීමෙන් පසුව මුස්ලිම් ජනතාව නැවත පදිංචියට පැමිණ සිටි අතර ඔවුන් ගේ පැරණි ජනාවාස වන මුල්ලිකුලම් කරඩිකුලි පල්ලෙකුළි ආදී තැන් වල පදිංචි වූහ.1960 දශකයේ දී මෙහි ග්‍රාම වසම් හතක් විය. 1980 දශකය වන විට මෙම මුසලි පළාතේ ග්‍රාම වසම් 08 දක්වා වර්ධනය විය. ඒවා නම් මෙතැන්වැලි අරිප්පු සිලාවතුර අකාතිමුරුප්පු මරිච්චකට්ටි කොක්කුපඩයාන් මුල්ලිකුලම් වෙප්පල් සහ කරඩිකුලි වශයෙන් විය. මරිච්චකටුට්වෙන් ඔබ්බට ජනාවාසකරණය ආරම්භ කරන ලද්දේ 2010 වසරේදී පමණය. ඒ සඳහා ඉඩම් ඉල්ලා වන සංරක්ෂණ අධ්‍යක්ෂ වරයා වෙත යැවූ ලියුම් වලට අනුව ඉඩම් නිදහස් කළ බව පැවසේ. නමුත් ඔවුහු මෙලෙස ඉඩම් ඉල්ලා සිටින ලද්දේ මරිචිකට්ටුවෙන් හෝ කරඩිකුලි ගම්මානයෙන් නොව ඉන් ඔබ්බට යන මන්නාරම් මාර්ගයේ කල්ලාරු වනාන්තරයෙන්ය. රිෂාඩ් බද්යුදීන් අමාත්‍යවරයාගේ අනුදැනුමෙන් ජනතාව පදිංචි කරන ලද්දේ මේ වනාන්තරය හෙළි පෙහෙළි කරමින්ය.

         යුද්ධයෙන් අවතැන්වූ පුද්ගලයෙකු වශයෙන් සැලකෙන මෙම අමාත්‍යවරයා අද මන්නාරම් දිස්ත්‍රික්කයේ පමණක් නොව වවුනියා දිස්ත්‍රික්කයේ ද මහ බලවතා වෙයි. ඔහු විසින් ප්‍රදේශයේ ජනතාවට විහාරස්ථානයන්ට විසි කරන මුදල් අසීමිතය.මේවා කෙසේ උපයා ගන්නේ දැයි කිසිවෙකුත් නොදනී. එහෙත් මුස්ලිම් මූල්ධර්මවාදය පතුරුවන කටාර් රාජ්‍යය මගින් මෙලෙස මුදල් පොම්ප කරන බව දැන ගන්නට ඇත. එසේම නීති විරෝධී මත්ද්‍රව්‍ය ව්‍යාපාරයන් මගින්ද මෙවැනි මුදල් එක්රැස් කරගන්නා දේශපාලකයන් එමට ඇත. කෙසේ වුවත් උතුරේ සිංහල අනාථයන්ට තම මුල් ගම්බිම් වලට යන්නට අත නොදුන් ආණ්ඩු දෙකක පැටි කිරිය අපි දනිමු.ඔවුහු නැවත පදිංචි කිරීම් අමාත්‍යංශය හරහා මරක්කලයන් සහ දෙමළ ජනයා පදිංචි කරලීමට වැඩි වෙහෙසක් ගනු ලබන්නේ චන්ද බලාපොරෙත්තුවෙනි. වත්මන් යහපාලන රජයද එලෙසම ඉදිරි චන්ද වලදී උතුරේ දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයාගේ  චන්ද බලාපොරොත්තු වෙන් සිටිති. ඒ වෙනුවෙන් ඕනෑම කප්පමක් දීමට ලෑස්ති වීම වර්තමාන ස්වභාවයයි. නීති විරෝධී ලෙස කැලෑ එළි කළ උසාවියට ගල් ගැසූ බද්යුදීන් අමත්‍යාවරයා තවමත් නිදහසේය..මෙම අමාත්‍යවරයා මුස්ලිම් ව්‍යප්තවාදය වෙනුවෙන් කටයුතු කරන්නේ මේ අනුහසිනි. ඔහුට ඉතා ඉක්මනින් සමාව දිය හැකිද යන්න ප්‍රශ්නයකි .යහමින් මුදල් විසිකරන නිසා ඔහු වෙනුවෙන් හඬ නගන ස්වාමීන් වහන්සේලා පිරිසක්ද වවුනියා දිස්ත්‍රික්කයේ සිටිති. එවැනි අවස්ථාවක ජනපති වරයා මන්නාරමට ගොස් ගස් හිටුවීමට පෙළඹවීම රජ කොලෙප්පමක් බව නොකියා බැරිය. පිදුරංගලදී පස්ස හරවා පෙන්නූ සිසුන් මෙන් මේ යහපාලනයද සිංහල ජනයාට පස්ස හරවා පෙන්වා කොලොප්පම් කරන බව අවසාන වශයෙන් කිව යුතුය.