පිවිසිය

ආයුබෝවන්!
තෙරුවන් සරණයි,

වරින් වර පුවත් පත් වල සහ වාර ප්‍රකාශනයන් හි පළ වූ මාගේ ලිපි සමුච්චය මෙම බ්ලොග් අඩවියෙහි ඇතුලත්ය. ඉතිහාසය පුරාවිද්‍යාව සිංහල ගොවිතැන වාස්තු විද්‍යාව වැනි විෂයන් අරභයා සංග්‍රහ කරන ලද මෙම ලිපි එක් තැනක ගොනු කොට තැබීමෙන් පාඨකයා හට පහසුවක් සැලසීම මෙහි අරමුණය. එයට අමතරව විවිධ කේෂ්ත්‍රයන් හි කරුණු ඇතුලත් නව ලිපි ද මෙයට එක් කරමි.
වසර දෙදහස් පන්සීයයකට වඩා එහා දිව යන ඉතිහාසයක් ඇති ජාතියක් වශයෙන් අපගේ පාරම්පරික උරුමයන් හි සුරැකියාව මුල් කොට මෙම සියලු ලිපි සම්පාදනය වේ. මෙහි අඩංගු කරුණු සහ පාරම්පරික දැනුම උපුටා ගැනීමට අවසර ඇත. එහෙත් එය ජාතියේ උන්නතිය වෙනුවෙන් පරිහරණය කරන්නේ නම් මාගේ ව්‍යායාමය සඵල වූවා වෙයි.
ඉතිහාසයේ ජාතිය හමුවේ පැවති අභියෝග රැසකි. ඒවා සියල්ලටම අප සාර්ථකව මුහුණ දුන්නෙමු. අද දින ද එය එසේ විය යුතුය. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියෙහි හරය මැනවින් වටහා ගෙන නැවතත් ඒ අභිමානවත් මහා සම්ප්‍රදාය තහවුරු කරලීමට සැවොම ‍එක්වෙමු.

Sunday, September 30, 2018

රුපියලට ශක්තිය දිය හැක්කේ ඩොලරයට පමණක්ද


                       
        ලංකාවේ භාවිත සම්මත මුදල අව ප්‍රමාණය වීම නිසා රටේ ආර්ථිකය බරපතල ලෙසට කඩා වැටෙමින් ඇත.බොහෝ දේ වෙළෙඳ පලෙන් මිළට ගන්නා ජනතාවට සිය එදිනෙදා වියදම් කළමනාකරණය කරගන්නටවත් අවස්ථාවක් නොදී රුපියල කඩා වැටෙයි. එය පාලනය කිරීමටවත් විකල්පයක් සෙවීමටවත් පාලකයන් උනන්දු නැත. අතීත වර්තමාන සංඛ්‍යා ලේඛන සහ ලෝක ප්‍රවණතා ගැන කතා කරනවා විනා නව අදහසක් කියන්නට සමත් පුද්ගලයෙක් මේ ආර්ථික ක්ෂේත්‍රය තුළන් හමු නොවේ.මෙය කුමන්ත්‍රණයක් බව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී උදය ගම්මන්පිළ මහතා සඳහන් කරන්නේ ඉන්දුනීසියා උදාහරණද දක්වමිනි.
        1949 අංක 58 දරණ මුදල් නීති පණතට අනුව ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව පිහිටුවන ලද්දේ ප්‍රධාන අරමුණු කීපයක් සඳහාය.ලංකා රුපියලේ ස්ථාවර භාවය සුරැකීම ජාත්‍යන්තර ගනු දෙනු සඳහා රුපියල නිදහස් කිරීමට පසුබිම සැලසීම එහි ප්‍රධාන අරමුණු අතර වෙයි.අද රුපියගේ අගය තීරණය කරනු ලබන්නේ ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේකෂකවයි.මහ බැංකුව සතු විදේශ විනිසමය සංචිත ප්‍රමාණයත් දළ ජාතික නිෂ්පාදනයත් පදනම් කර ගෙන ඩොලරයට  සමගාමීව මෙම අගය තීරණය කෙරේ.මහ බැංකුව විසින් විදේශ සංචිත ප්‍රමාණයක් පවත්වාගෙන යනුයේ කීප ආකාරයකිනි. විදේශ බැංකුවල තැන්පතු විදේශ රාජ්‍ය බැඳුම්කර විදේශ රාජ්‍ය සහතික කළ සුරුකුම් පත් රත්තරන් සහ ජගත් මූල්‍ය අරමුදල භාවිතා කළ හැකි විශේෂ ගැනුම් හිමිකම් එම අවස්ථාවන්ය.ජාත්‍යන්තර ගනුදෙනු වලදී අතර මැදි මුදල ලෙස භාවිතා කරන ඇමරිකානු ඩොලරයේ ගැනුම් මිළ  සහ විකුණුම් මිළ මහ බැංකුව මගින් තීරණය කරයි.එසේ කරනු ලබන්නේ රුපියලේ පරිවර්ත්‍ය භාවය රැක ගැනීමටත් ලංකාව තුළ ක්‍රමානුකූල විදේශ මුදල් වෙළෙදපළක් ඇති කරලීම සඳහාත්ය.මෙහිදී වානිජ බැංකු ක්‍රමය ඉතා දියුණු නම් මහ බැංකුව මුදල් වෙළෙඳ පලෙන් ඉවත් වී සිටී.
       විදේශ විනිමය කළමනාකරණයේදී විනිමය අනුපාතය  ඉතා වැදගත්ය.මහ බැංකුව විසින්  රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති වලට අනුව  මුදල අව ප්‍රමාණ සහ අධිප්‍රමාණ කරනු ලැබේ.අපනයනය වැඩිකර ගැනීම පිණිසත් මුදල අව ප්‍රමාණ කරනු ලැබේ. 1967 දී එවකට පැවති රජය මුදල අව ප්‍රමාණ කරනු ලැබීය පසුව විවෘත ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති අනුව ස්ථාවර විදේශ විනිමය අනුපාත ක්‍රමය වෙනුවට පාලිත පාවෙන විදේශ විනිමය අනුපාත ක්‍රමය ආදේශ කරන ලදී.මෙතැන් සිට ඇමරිකානු ඩොලරයට සමගාමීව මූලක වශයෙන්ම ණය ගැනීම අරමුණු කොට ගෙන මුදල් වරින් වර අව ප්‍රමාණ කර තිබේ.1977 දී ඩොලරයේ විටිනාකම රුපියල් අටක් විය. විනිමය අනුපාතය පාවෙන්නට සැලැස්වීම නිසා 1978 වන විට එය රුපියල් 15.61 දක්වා වර්ධනය විය.2001 වර්ෂය වන විට එය රුපියල් 89.36 දක්වා ඉහළට එසැවී ගොස් තිබුණි. 2001 වර්ෂයේදී ජගත් මූල්‍ය අරමුදල මගින් ඇමරිකානු ඩොලර 253 ක් ණය වශයෙන් ලබා දීමට තීරණය කරන ලදී.මේ මුදල් ලබා දීමත් සමගම මෙම අරමුදල මගින් රජයට කොන්දේසි ද දමනු ලැබීය . නමුත් ජී.එල්.පීරිස් ඇමති වරයා සහ මහ බැංකු අධිපති ව සිටි ඒ.එස්.ජයවර්ධනත් ප්‍රකාශ කර සිටියේ එවකට පැවති පොදු පෙරමුණ රජයේ ප්‍රතිපත්තිය අනුව 21 වන සියවස සඳහා දර්ශනය නමැති ජනාධිපතිනිය ගේ වැඩපිළීවෙලට මේ මුදල් ලබා දී ඇති බවයි.රුපියල 70 සිට 100 දක්වා වැඩි වූයේ මේ මුදල් ලබාදීමත් සමගමයි. පසුව එය 90 දක්වා අඩු කෙරිණ. රුපියල අව ප්‍රමාණය වීම නිසා අප ගෙවිය යුතු ණය සහ පොළිය ඩොලර වලින් වැඩි වෙන හැටි මේ කාලයේ අත් දකින්නට ලැබුණි.
        මෙයින් සිදු වූයේ කුමක්ද 2001 දී ජගත් මූල්‍ය අරමුදල්  වාර්තාවේ නව වන පිටුවේ සඳහන් පරිදි වෙළෙඳ පළ බලවේගයන්ට ප්‍රතිචාර දැක්වීමට රුපියලට ඉඩ ලබා දෙන පරිදි නම්‍ය ශීලී විනිමය අනුපාතයක් පවාත්වාගෙන යා යුතු බවයි. ඒ අනුව සිදු වූයේ අපනයනයන් අභිබවා ආනයනයන් සීඝ්‍රයෙන් වැඩිවීමයි. ඉඳි කිරීම කර්මාන්තය  සංචාරක කර්මාන්තය ප්‍රවාහනය ආදී තැන්වලට ආනයනයන් බහුලව අවශ්‍ය බැවින් එහි යහපත් පැත්තක් තිබෙන බවට කෙනෙකුට තර්ක කළ හැකි නමුත් ලෝකයේ හදිසි අවස්ථාවකදී රුපියල පාලනය කර ගැනීම ලෙහෙසි පහසු නොවේ. අනෙක දේශීය භාණඩ වලට වඩා විදේශීය භාණ්ඩ කෙරෙහි වැඩි රුචිකත්වයක් නැඹුරුතාවයක් ඇති සමාජයකට සිය ආශාවන් පාලනය කර ගැත හැකි නොවේ. එවිට කෙසේ වත් නවොත්පාදන මගින් දේශීය කර්මාන්ත දියුණට පත් නොවේ.ජගත් විශේෂඥයන් තර්ක කරන පරිදි අපනයනයන්ට වැඩි අවස්ථා මේ මගින් උදා වී නැත.ඒවා ඇතැම් විට සීමා කිරීම් වලට යටත් වේ.දුප්පත් කම අඩු කිරීමේ ව්‍යුහාත්මක යොජනා ඉටු කිරීම පෞද්ගලීකරණය බෙදුම්වාදී යෝජනා වලට රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති තුළ තැනක් ලබා දීම වැනි කොන්දෙසි වලට රජයට යටක් වීමට සිදු වේ.දැනටමත් අසීමාන්තික ලෙසට යටත් වී ඇත. 1954 දී ජගත් මූල්‍ය අරමුදලට සම්බන්ධ වීමෙන් අප රටක් වශයෙන් විශාල ණය උගුලකට අසුවී ඇති වව පැහැදිලිය.ඇමරිකානු කොටස් වෙළෙඳ පළ ඉහළ නැන්වෙන විට ලංකාවේ සිටින කොටස් හිමියන් මෙහි මුදල් එහි ආයෝජනය කිරීම වැඩි වීමෙන් මෙවර වේගයෙන් රුපියල අව ප්‍රමාණය වී යයි අගමැති පවසයි. එහි තේරුම නම් මහ බැංකුව මැදිහත් වීමක් නොකර බලා සිට ඇති බවයි.දැන් ඒ සඳහා මැදිහත් වන බව මහ බැංකුවේ ඉහළ නිළධාරීන් පැවසුවද විනාශය සිදුව හමාරය. බැඳුම්කර මගඩිය නිසාද පසු ගිය කාලයේදී මෙවැනි තත්ත්වයක් උදා විය.
              ලංකාවේ මුදල් භාවිතයට ඉතා දිගු අතීතයක් ඇත.තඹ රත්තරන් රිදී ආදී ලෝහ වලින් තැනූ මෙරට මුදල් නිකුත් කිරීමේ අධිකාරිය නොයෙක් යුග වල අධිපතියන් බවට පත් වූ රජවරුන් සතු විය.ඔවුන් ගේ නමින්ම ඇතැම් විට මේ කාසි නිකුත් කරන ලදී.පළමුවන විජයබාහු එලෙස කාසි නිකුත් කළ ප්‍රථම නරපතියා වෙයි. එකල මේ ලෝහ වල පැවති සුලභතාවය මත මුදලේ අගය තීරණය කර තිබේ. ලංකාවෙන් හමු වූ රන් සහ තඹ එකල ලෝකයේ වෙනත් රටවලද හමු වුවද ලෝකයට සාපෙක්ෂකව මෙහි හමු වීම් ඉහළ අගයක් ගත්හ. රුවන් මැලි සෑය ගොඩ නගන අවදියේ දී  ඒ උතුම් කාර්යයේ ශ්‍රද්ධා භක්තිය නිසා රටේ විවිධ ප්‍රදේශ වලින් රන් රිදී මැණික් මතු වූ හැටි මහා වංශයේ ඇතුලත්ව තිබේ. නගරයෙන් ඊසාන දිග තුන් යොදුන් තන්හි ආචාරවිට්ටි නම් ගමෙහි නානාවිධ රත්තරන් පහල විය. එයින් ලොකුම ඒවා වියතක් පමණද කුඩා ඒවා අඟලක් පමණද විය. වරින් දකුණු දිග අම්බට්ටකොල නම් ජනපදයෙහි ලෙනක රිදී පහළ විය.පුරයෙන් නැගෙනහිර දිග සත් යොදුනකින් එපිට ගෙඟන් එතෙර පිහිටි තඹ විට නම් ගමෙහි තඹ ලෝහ පහළ විය. ලංකා පුරා වෘත්ත සහ කඩයිම් පොත් වල දක්නට ඇති පරිදි සතරක් රිදී ආකාර ගම්ද සොළසක් රන් ආකාර ගම්ද සියයක් රුවන් ආකරගම්ද ලංකාව පුරා තිබී ඇත.යටත් විජිත සමයෙන් පසු ප්‍රථම වරට ලංකාවේ ඛනිජ සම්පත් ගවේශණයට ආයතනයක් පිහිටුවන ලදහ. යකඩ රන් රිදී ආදී ලෝහ වර්ග මෙන්ම මැණික් ගැනද ඔවුහු ගවේශණය කළහ.විසිවන සියවසේ මුල් භාගයේදී ලංකාවට පැමිණී ජී.ජී.ඩික්සන් නම් රන් ආකර පිළිබඳ විශේෂඥයකු සහ ප්‍රකටගවේශකයෙකු වූ ආනන්ද කුමාරස්වාමී මහතා විසින් මෙම ඛනිජ සම්පත් ගැන වැදගත් වාර්තාවන් පළ කරනු ලැබ ඇත.
            රන් සහ රිදී මිශ‍්‍ර කොට රාජ්‍ය යෙහි මුදල් සඳහා කාසි නිපදවනු ලැබූහ. ඒවා කහවණු අඩ කහවණු සහ මසුරන් යන නමින් හඳුන්වන ලදහ.  පසු කාලයේදී තඹ මස්සටද මසුරන් යන නාමය භාවිත කොට ඇත. පළවන විජයබාහු රජු මේ තඹ මස්ස නිකුත් කිරීම අරඹන ලදී. කලක් ලෝකයේ පිළිගත් මුදල් ඒකකය වූයේ රත්තරන්ය.1914 දක්වාම එය එසේ විය.ඉන් පසු 1971 දක්වාම රන් සම්මතයේ පිළිගැනීම් අඩු වැඩි වශයෙන් තිබුණද දැන් එවැනි සම්මතයක් නොමැත නමුත් බොහෝ රටවල් රන් සංචිත  පවත්වාගෙන යන්නේ තම වත්කම් ප්‍රවර්ධනය කර ගැනීමටයි. ලංකාවේ මහ බැංකුව සතුවද ඩොලර මිලියන 786.60 වටිනා රන් සංචිතයක් තිබෙන බවට වාර්තා වෙයි. ඒවා ක්ෂණිකව මුදල් කළ නොහැකියි. නමුත් රටේ වත්කම් තීරණය කර ගැන්මට එය සාධකයක් වේ. මෙම තත්ත්වය තුළ රන් සංචිත තව දුරටත් වර්ධනය කර ගැනීම මගින් ලෝක ආර්ථික අවපාත  සහ වෙනස්කම්  සිදුවන අවස්ථාවලදී යම් පිළිසරණක් අත් වේ යැයි සිතිය හැකිය.අවාසනාවකට ලංකාවේ සොයා ගෙන තිබෙන රන් සහ මිනිරන් ඉල්ලම් වල අයිතිය භූවිද්‍යා සමීක්ෂණ හා පතල් කාර්යංශය විසින් ඔස්ට්‍රේලියා සමාගමකට බදු දී ඇත. ඔවුහු ඒවායේ රන් නොසොයා කොටස් වෙළෙද පළ තුළ ආයෝජනය කරමින් රන් මිශ්‍ර පස් පිටරට පටවන බවටද පසුගියදා වාර්තා විය. කෙසේ වෙතත් ඛනිජ වර්ග රන් සහ වෙනත් භූ සම්පත් වලින් පොහොසත් රටක් වශයෙන් තිබුණද අප අද ලෝක බැංකුවේ හිඟමනේ යයි. මේ ආර්ථික අර්බුදයෙන් සහ ණය උගුලෙන් ගැලවීමට නම් අප ගේ ආර්ථික ආකල්ප සහ ගතානුගතික පුරුදු වෙනස් විය යුතුය.අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් ජී.එල්. පීරිස්ලා පවසන පරිද පාලිත විනිමය අනුපාත ක්‍රමය එකම විසදුම නොවේ.අපනයනය සඳහා විකල්ප සෙවීමත් නවොත්පාදනය පිණිස වැඩි ආයෝජනයක් කිරීමත් දේශීය කර්මාන්ත වලට වැඩි තැනක් ලබා දීමත් තුළින් ආනයනය පාලනය කළ හැකිය.වානිජ බලවේග වලට රිසි සේ හිතුවක්කාර ලෙසට කටයුතු කිරීමට ඉඩ නොදිය යුතුය.එහි අර්ථය  නම් වානිජ බංකු නිරන්තරයෙන් පාලනය කළ යුතු බවයි.ජගත් මූල්‍ය අරමුදලේ කොන්දේසි සහ බලපෑම් අවම කර ගත හැකි දේශීය විසදුමකට යෑම අනිවාර්ය කරුණකි.


Monday, September 17, 2018

සීගිරි බිතු සිතුවම් සංරක්ෂණයේ අභියෝග


                               
             සිංහල ඉතිහාසයේ  මහා සුරු විරු කම් පෑ නරපතියන් මෙන්ම මහා කාලාකාමී හැකියාවන් ගෙන් සමන්විතව සිටි නරපතියන්ද වූහ.ධාතුසේන මහරජු ගේ පුත් කාශ්‍යප ගැන කිව යුතු වන්නේ සිය ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් ඉඳි කල බලකොටු නගරය මහා කලාගාරයක් බවට පත් කර ගත් ආකාරයයි. ඇතෙමෙක් මේ සීගිරි බල නගරය හඳුන්වන්නේ ආලකමන්දාව යනුවෙනි. රාවණ ගේ පරපුරේ කුවෙර ගේ ආලකමන්දාව යනුවෙනි. කෙසේ වෙතත් ලංකාවට කීර්තියක් අත් කර දුන් ස්මාරයකයන් අතර  සීගිරිය ඉදිරියෙන්ම ඇත. එය ලෝක උරුමයක් ලෙසට යුනෙස්කෝව විසින් නම් කරන ලද්දේය  . එහෙත් සැබවින්ම සීගිරිය යනු ජාතික උරුමයකි. සිංහලයන්ට සිය අභිමානය කියැ පෑ හැකි විස්මිත නිර්මිතයකි. සීගිරිය නිර්මාණය කොට එහි කලා කෘති නිර්මාණය කොට දැන් අවම වශයෙන් වසර එක්දහස් පන්සීයක කාලයක් ගතව ඇත්තේය. කලක් ඝන වනයට යටව පැවතුණු සීගිරිය 1831 වර්ෂයේදී   හෙළි පෙහෙළි කර ගනු ලැබිණ. එච්.සී.පී.බෙල් මහතා 1851 වර්ෂයේදී සීගිරිය තරණය කළේය. මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතානයන් ද ඒ මග ගනිමින් සීගිරි කලාගාරය නැවත ප්‍රකෘතිමත් කිරීමටත් සීගිරි කුරුටු ගී කියවා ප්‍රකාශයට පත් කරලීමටත් කටයුතු කළේය.
             ලක්දිව  චිත්‍ර කලාව පිළිබඳ අධ්‍යනය කිරීමේදී සීගිරි චිත්‍ර මුල් තැනක් ගනී. දැනට අපට සීගිරියෙන් හමුවනුයේ චිත්‍ර 22ක් වැනි සුළු ප්‍රමාණයකි.ක්‍රි.ව.8 වන ශතවර්ෂයේ දී ලියවී ඇති සීගිරි කුරුටු ගීයකට අනුව රන්වන් ලියන් 502කගේ චිත්‍ර පිළිබඳව සඳහන් වේ.ප්‍රධාන වශයෙන් සීගිරි චිත්‍ර බටහිර ගල් පර්වතයෙහි ඇඳ තිබෙන අතර ඊට අමතරව දැරණියගල ගුහාව,  බක්කිගල ගුහාව,නයිපෙන ගුහාව(පරුමක ලෙන) යන ස්ථානවලින් ද සිතුවම් හමු වී තිබේ. මිනිස් ප්‍රමාණයට වඩා තරමක් කුඩා ලෙස සුකුමාල ලලනාවන්ගේ උඩුකය රූප  වළාකුළුවලින් නික්මෙන්නාසේ ඇඳ තිබේ. මෙම චිත්‍ර ඇඳීමේදී වර්ණ භාවිතය විශේෂය. වර්ණ සකසා ගැනීමේදී රජරට බහුලව දක්නට ඇති අමුද්‍රව්‍ය භාවිතා කර තිබේ. එනම්,ගොකටු කිරි, මකුළු මැටි, රණවරා ආදිය වේ.මෑතකදී ඉතාලියේ ඉක්‍රොම් අයතනයේ  විශේෂඥ ෆැබ්රීසියෝ බන්ධනී විසින් කරන ලද අධ්‍යනයකදී හෙළි වී ඇත්තේ චිත්‍ර සිතුවම් කිරීමේ පෘෂ්ඨය ස්ථර තුනකින් යුක්ත බවයි.ඒවා රතු මැටි (හුඹස් මැටි) ශාක කොටස් සිහින් වැලි වලින් සමන් විතය. ස්ථර දෙකක පමණ හුණු මද වශයෙන් යොදා ගෙන තිබේ.එම වැලි මැටි බදාමය බන්ධනය කිරීමට ගිවුල් ලාටු වැනි ස්වභාවික ගම් වර්ග භාවිතා කර ඇත. ලලනාරූප ශරීර හැඩයන්ට අනුකූලව තෙලිතුඩ හසුරුවාලීම නිසා සීගිරි සිතුවම් ඈතට පෙනෙනුයේ වර්ණයෙන් අඹන ලද රූප ලෙසය. සිංහල සාහිත්‍යයේ   දක්වා ඇති අගින් සිහින් වූ ඇඟිලි,සිහිනිඟ,මස්පිඩු පිරුණු පුළුලුකුල,වට වූ පුන්පියයුරු,දෙතොල් සහ දෙකොන සිහින්ව ගිය දිගු ඇස් සීගිරි සිත්තමින් අලංකාර වී යයි සිතේ.
         මෙම අලංකාර චිත්‍ර කාලයේ විපරීත බවින් දේශගුණික විපරීත බවින් ද මුදවා ගන්නට නොහැකිය. මිල කළ නොහැකි සීගිරි බිතු සිතුවම් වරින් වර විනාශව යන්නට කරුණු ගොනු වන්නේ එහෙයිනි. වරක් සාහසිකයෙකු විසින් සීගිරි සිතුවම් මත තීන්ත ගා කුලු ගෙඩියෙන්ද පලුදු කර තිබුණි. නවසිය හැටේ දශකයේ දී මෙම විනාශය මග හරවා සිතුවම් යලි යථාතත්වයට පත් කිරීමට ඉතාලි ජාතික ලුසියානො මරන්සි පැමිණ ගියහ. පසුගිය කාලයේද ඒවා නැවතත් අභියෝග රැසකට මුහුණ දුන්හ.සීගිරිය සම්බන්ධව වගකීම දරන ආයතන කීපයකි. එකක් පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවයි. අනෙක මධ්‍යම සංස්කෘතික අරමුදලයි. නව සිය හැටේ දශකයෙන් පසුව සීගිරි චිත්‍ර නැවත අභියෝගයට ලක් විය. ඒ එම චිත්‍ර මතින් විශේෂයෙන්ම ලලනාවන්ගේ මුහුණු වසා ගෙන පැතිරුණු සුදු පැහැ වලා පටලයක් නිසාවෙනි.මෙම ලිපිය සැකසෙන්නේ පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව විසින් එම අභියෝගය ජය ගන්නට සහ නිවරදි පරිදි සංරක්ෂණයට ගත් ක්‍රියාමාර්ගයන් පෙන්වා දීමටයි.
       අපගේ පැරණි චිත්‍ර ශිල්පීන් විහාරස්ථාන බිතු සිතුවම් මෙන්ම මෙවැනි ලෞකික සිතුවම් ඇඳීම පිණිස ස්වභාවික අමුද්‍රව්‍යන්ම යොදා ගත්හ. ඒවා වියැකී යන කල්හි. නැවත ඒවා මත සිතුවම් අදිමින් සංරක්ෂණ ක්‍රියාමාර්ගයන් අනුගමනය කළහ.එයට හේතුව බෞද්ධ සංස්කෘතිය  ජීවමාන උරුමයක් ලෙසින් සැලකූ බැවිනි. මහනුවර දළාද මාළිගාවට කොටි ත්‍රස්තයන් එල්ල කල බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් පසු. එහි වරිච්චි බිත්ති මත ඇඳ තිබූ පැරණි බිතු සිතුවම් යලි මතු විය. රජ දවස සංරක්ෂණ  ක්‍රියාදාමය එලෙසයි. විසි වන සියවසේ  මෙම චිත්‍ර සංරක්ෂණයට නවීන රසායන ද්‍රව්‍යයන් යොදා ගන්නට සිදු විය.1943 දී ෂානා වුල්ලා ඛාන් හිටපු පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස් රාජා ද සිල්වා මහතා සහ මහාචාර්ය නන්දා වික්‍රමසිංහ යන  යන විද්වතුන් මේ සීගිරි චිත්‍ර සංරක්ෂණයේ පුරෝගාමීන් වූහ. ඉන්පසු නන්දා වික්‍රමසිංහ මැතිණිය යටතේ එහි දෙවනියා වශයෙන් කටයුතු කළ 1983 දී පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවට එක්වුණු යූ .වතුගේ මහතා දැනට පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවේ   රසායන සංරක්ෂණ අංශයේ අධ්‍යක්ෂ ධූරය දරයි.
    1968 ඔක්තෝබර් 13 දින සීගිරි චිත්‍ර විනාශ කළ පසු මරන්සි මහාතා ගේ උපදෙස් මත ඒම චිත්‍ර  වල ගා තිබූ තීන්ත ඉවත් කර නැවත යථා තත්ත්වයට පත් කර ගන්නා ලදී. 2004 වසරේ දී යට සඳහන් කළ පරිදි ලලනාවන් ගේ මුහුණ මතින් පැතිර ගිය සුදු වලා පටලය කුමක්දැයි නිවරදිව හඳුනා ගන්නා ලද්දේ යූ. වතුගේ මහතාය.ඔහු එම සොයා ගැනීම විස්තර කරන්නේ මෙසේය.

       සීගිරි චිත්‍ර සංරක්ෂණය පිළිබඳ නිරන්තර අවධානයෙකින් ඉන්නට සිදු වන්නේ ඒ චිත්‍ර ලෝක උරුමයන් අතරට එක් වීම නිසයි. මෙම චිත්‍ර සංරක්ෂණයට අපට වරින් වර යුනෙස්කෝ සංවිධානයේ විශෙෂඥයන් ගෙන උපදෙස් ලැබෙනවා. මම රසායන සංරක්ෂණ අංශයට එක් වූවාට පසු ඉන්දියාවට ගොස්  පුහුණුව ලබා පැමිණියා.2004 වර්ෂයේ දී මා දැක්කා මෙම චිත්‍ර නැවත යම් අභියෝගකට මුහුණ දී තිබෙන වග ඒවා සඳහා යම් අකාබනික රසායන වර්ග කීපයක් යොදමින් යථා තත්තවයට පත් කිරීමට වෑයම් කරමන් සිටින අවදියේ 2010 දී පමණ මේ විනාශය පත්‍ර මාර්ගයෙන් ප්‍රසිද්ධ වුණා. එම වාර්තා නිසා මට එරෙහිව පරික්ෂණයක් පවා සිදු වුණා. එහිදී මහාචාර්ය ජගත් වීරසිංහ මොහාන් අබේරත්න මහාචාර්ය නිමල් සිල්වා වැනි විද්වතුන් ගේ කමිටුවක් පත් කලා.නමුත් ඔවුහු තහවුරු කලා මම භාවිත කළ රසායන ද්‍රව්‍ය මගින් එම විනාශය සිදු නොවුණ බව. ඒ සමගම යුනෙස්කෝවේ අනග්‍රහය මත ඉතාලි ජාතික බන්ධනී ද ලෝක උරුම කාර්යාලයේ කැකුලේ සහ ක්‍රිස්ටීන් ප්ලෙෂර්  මෙහි පැමිණ මේ චිත්‍ර ගැන පර්යේෂණ කරමින් වාර්තා දෙකක් එළි දක්වා තිබෙනවා. ඊට අමතරව පුරාවිද්‍යා පශචාත් උපාධි අයතනය මගින් කල පරීක්ෂණය මගින් (පොලිවිනියුල් ඇසිටේට් ) වැනි දෙයක් මෙම පටලය තුළ තිබෙන බව තහවුරු කර ගත්තා.මම කලින් නිගමනය කළ සැකය ඔවුන් තහවුරු කර තිබෙනවා. ඒ කියන්නේ මේ මතුව තිබෙන්නේ ජිප්සම් විශේෂයක්. 2014 වසරින් පසුව මම නිවි හැනිල්ලේ මෙම චිත්‍ර යළිත් සංරක්ෂණය ආරම්භ කොට අද වන විට එය අවසන් කොට තිබෙනවා. මෙම වලා පටලය මතු වීමට හේතුව මරන්සි මහතා විසින් කැඩුණු බදාම සවි කිරීමට භාවිතා කල පෙසොලෝනා බදාමයේ ජිප්සම් සහ ගම් වර්ග තිබීමයයි අනුමාන කරනවා.. වාතයේ තෙතමනය සමග එක්කාසු වී මේවා සිහින් පටලයක් ලෙස විසිරෙන්නට පටන් ගත්තා. නමුත් මම තේරුම් ගත්තා අකාබනික රසායන වර්ග කීපක් පාවිච්චි කිරීමෙන් මෙම උවදුර පහ කර ගත හැකි බව. මොකද මැටි බදාම වල සහ වර්ණ වල තිබෙන කාබනික රසායන සහ අකාබනික රසායන ප්‍රතික්‍රියා කරන්නේ නැහැ. එම වෑයම සාර්ථක වුණා. දැන් ඒ ගුහාවේ චිත්‍ර නැවත යථා තත්වයට පත්ව තිබෙනවා.
            සැබවින්ම මෙම අත්දැකීමෙන් අපට පසක් වන්නේ ඉතාමත් අවම පහසුකම් යටතේ වුවද පුරා විද්‍යා දෙපාර්තමේනේතුවේ  විශේෂඥයන්ට ලංකාවේ සංරක්ෂණ කටයුතු කළ හැති ආකාරයයි.2016 දී දෙපාර්තමේන්තුවේ ඡායාරූප අංශයේ අර්ජුන මහතා සහ පිරිසක් එක්ව සීගිරිචිත්‍ර නව ඩිජිටල් ක්‍රමයට පිටපත් කිරීම එක් උදාහරණයක්. ඒ ඡායාරූප මගින් සිදුවන හානි ඉතා ඉක්මනින් හඳුනාගන්නට හැකිවනවා. එම නිර්මාණ ශීලී තත්ත්වය වැඩි දියුණු කිරීමට නම් නව තරුණ නිළධාරීන් ඉදිරියට ගත යුතුය. වැඩි දුර පුහුණුවට විදේශ වලට යවා යලි මෙහි ගෙන්වා ගෙන ලංකාවේ බිතු සිතුවම් මෙන්ම වාස්තු නිර්මිතියන් ආරක්ෂා කර ගත යුතුයි.එහෙත් ශෝචනීය තත්ත්වය නම් දෙපාර්තමේන්තුවේ සිටින නිළධාරින් බොහොමයක් සරිලන වැටුපත් නොලැබීමත් උසස් වීම් නොලැබීමත් වැඩි දුර පුහුණු සඳහා අවශ්‍ය පහසු කම් නොලබමින් කළ කිරීමෙන් පසු වීමයි. වතුගේ මහතා ද තව වැඩි කලක් යන්නට ප්‍රථම විශ්‍රාම යන්නේය.ඉන්පසු ඒම රික්තය පිරවීම ලෙසෙහි පහසු නොවේ. ඇමති වරුන්ගේ  සහ ලේකම් වරුන් ගේ බල අරගල වලට මැදි වී මිරිකී තිබෙන මෙවැනි වටිනා ආයතන යලි නගා සිටුවීමට නම් ඒවායේ මුල් පුටුවලට පුරාවිද්‍යාව මෙන්ම රටේ සංස්කෘතිය ස්පර්ශ කරන අවංක නිළධාරීන් පත් විය යුතුය.ලංකාවේ ස්මාරකයන් සියල්ල අයත් වන්නේ ජාතික උරමයන්ටයි. ඒවා කෞතුක වටිනා කමකින් යුක්ත වුවද ජීවමාන සංස්කෘතියේ පැතිකඩයන්ය. ඒවා කලමනාකරනයට පුරාවස්තු ආඥා පණත ප්‍රමාණවත් නැත. ඒ වෙනුවට ජාතික උරුම කළමනාකරන පණතක් අවශ්‍ය වන්නේය.එසේ  නොවන  විට සීගිරිය වැනි අගනා ජාතික උරුමයන් චීනයට හෝ ඉන්දියාවට පවරා දීමට යමෙක් කටයුතු කරන්නේ නම් එය පුදුමයට කරුණක් නොවේ..